งานวิจัยนี้ มุ่งหมายเพื่อการศึกษาเชิงวเคราะห์ ในหัวข้อ “การศึกษาเชิงวิเคราะห์เรื่องสุญญตาในคัมภีร์มหายาน : ศึกษาเฉพาะที่ปรากฏในคัมภีร์วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร” ซึ่งผู้วิจัยได้แบ่งบทในการศึกษาออกเป็น ๕ บท ดังนี้

     บทที่ ๑ กล่าวถึงความเป็นมาและความสำคัญของปัญหา วัตถุประสงค์ของการวิจัย ขอบเขตของการวิจัย วิธีดำเนินการวิจัย นิยามศัพท์ ตลอดถึงประโยชน์ที่จะได้รับ

     บทที่ ๒ กล่าวถึงอนัตตาซึ่งเป็นหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนาในยุคต้น พัฒนาการของพระพุทธศาสนาในภาพรสมโดยทั่วๆ ไป พัฒนาการของพระพุทธศาสนาตามที่ปรากฏทางประวัติศาสตร์ความหมายของอนัตตาและสุญญตา เป็นต้น

     บทที่ ๓ กล่าวถึงสุญญตาในคัมภีร์เถรวาทและอาจริยวาท ความเหมือนกันของสุญญตาในคัมภีร์ทั้ง ๒ นิกาย ความแตกต่างกันด้านเนื้อหาสาระ ความเชื่อว่าสุญญตาเป็นหลักธรรมที่สำคัญโดยมุ่งเน้นถึงการปฏิบัติ ความเหมือนกันและความแตกต่างกันระหว่างความหมายของอนัตตากับสุญญตา เป็นต้น

     บทที่ ๔ ศึกษาวิเคราะห์คัมภีร์วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร ซึ่งพบว่าเป็นพระสูตรสำคัญที่สุดซึ่งปรากฏในช่วงคริสตวรรษที่ ๔ พร้อมกับคัมภีร์มหายานหลายคำภีร์ เช่น ปรัชญาปารมิตาสูตร มหายานสูตรลังการสูตร สมาธิสูตรลังการสูตร โพธิสัตวภูมิและลังกาวตารสูตร ประพันธ์โดยนาคารชุน ซึ่งเป็นคนละคนกับนาคารชุนผู้ก่อตั้งนิกายมาธยมิกะและเนื้อหาสาระในคัมภีร์วัขรปรัชญาปารมิตาสูตรกล่าวถึงความว่างของบุคคลและธรรมเช่นเดียวกับในคัมภีร์ของฝ่ายเถรวาท แต่ลักษณะของการอธิบายความแตกต่างกัน

     บทที่ ๕ สรุปผลการวิจัยตั้งแต่บทแรกถึงบทสุดท้าย และข้อเสนอแนะในการดำเนินงานเกี่ยวกับการวิจัยในโอกาสต่อไป