งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อการศึกษาเชิงวิเคราะห์การปฏิบัติตนของพระโพธิสัตว์ เฉพาะที่เกี่ยวข้องกับความกรุณา  ตามที่ปรากฏในคัมภีร์ชาดก ซึ่งจะได้แบ่งออกเป็นสองภาค ในภาคที่ ๑ ของวิทยานิพนธ์นี้จะได้วิเคราะห์ถึงความเป็นมา, พัฒนาการ ความแพร่หลาย และความสำคัญของแนวคิดพระโพธิสัตว์ในพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาท และจะได้กล่าวถึงอิทธิพลที่มีต่อวัฒนธรรมพุทธด้วย

          ในภาคที่ ๒ ได้เลือกชาดก ๑๐ เรือง นำมาชี้จุดมุ่งหมายของแต่ละเรื่องและอภิปรายถึงความสำคัญของความเมตตาและความสำคัญในการสร้างบารมีโดยพระโพธิสัตว์  เพื่อที่จะบรรลุเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในอนาคต แล้วแสดงให้เห็นว่าสิ่งเหล่านี้เป็นผลมาจากความเมตตาต่อสรรพสัตว์ทั้งหลายที่ได้พัฒนาเพิ่มพูนด้วยปัญญา

          ต่อจากนั้นวิทยานิพนธ์นี้ได้สำรวจเพื่อที่จะวิจัยว่า พระโพธิสัตว์ได้ประยุกต์ใช้ความกรุณาหรืออย่างน้อยความสงสาร เฉพาะในกรณีที่วิเคราะห์ถึงในงานชิ้นนี้ซึ่งปรากฏว่า ท่านไม่ได้นำมาใช้อย่างเต็มความสามารถต่อกรณีที่ได้วิเคราะห์นั้นเลย ในขณะที่ปุถุชนทั่วไปอาจจะเลือกปฏิบัติได้ดีกว่า ลักษณะเช่นนี้วิเคราะห์ได้ว่าเป็นการขัดแย้งกับพื้นฐานทางจริยธรรม เพราะผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นพระโพธิสัตว์สมควรจะปฏิบัติตนได้ดีกว่าสามัญชนทั่วไป