งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ ๒ ประการ คือ
๑. เพื่อศึกษารูปแบบและวิธีการ และปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการเผยแผ่พุทธธรรมของพระราชธรรมวาที (ชัยวัฒน์ ธมฺมวฑฺฒโน)
๒. เพื่อศึกษาความสอดคล้อง ของวิธีการสื่อสารเพื่อเผยแผ่พุทธธรรมของพระราชธรรมวาที (ชัยวัฒน์ ธมฺมวฑฺฒโน) กับการสื่อสารตามหลักนิเทศศาสตร์
วิธีการศึกษา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ประกอบด้วยการวิจัยทางเอกสาร (Documentary Research) และการสัมภาษณ์เชิงลึกพบว่า
๑. รูปแบบการเผยแผ่พุทธธรรมของพรราชธรรมวาที มี ๕ รูปแบบ คือ รูปแบบการแสดง พระธรรมเทศนา การเทศน์มหาชาติ การเทศน์ปุจฉาวิสัชนา การปาฐกาถา และการบรรยาย โดยเฉพาะการเทศน์มหาชาติ มีเอกลักษณ์ และความสามารถเฉพาะตัวที่โดดเด่น ด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะและกังวาล นับว่าเป็นสื่อบุคคลที่ได้รับการฝึกหัดมาเป็นอย่างดี ส่วนมากเป็นการสื่อสารทั้งแบบทางเดียว (One-way Communication) โดยผ่านื่อต่างๆ เช่น หนังสือพิมพ์ โทรทัศน์ และวิทยุ เป็นต้น
วิธีการเสนอเนื้อหาธรรมะ พบว่า มีการนำเสนอเนื้อหาด้วยบทความที่เข้าใจง่าย สนุกสนาน เร้าใจ มีคติธรรมสอนใจ ใช้ภาษาทันยุคทันสมัย อักขระชัดเจน ถ้อยคำสุภาพเรียบร้อย ภาษาที่นำมาใช้เป็นประจำ คือ พุทธศาสนาสุภาษิต สุภาษิต คำกลอน คำพังเพย คำคม คำคล้องจอง คำอุปมา การเล่นคำ เป็นต้น
|
254981.pdf