วิทยานิพนธ์นี้ ประสงค์ที่จะศึกษาแนวคิดเรื่องความเกียจคร้านในพุทธปรัชญาเถรวาทเป็นหลัก เพื่อจะหาข้อสรุปเกี่ยวกับการเกียจคร้านที่ว่า
ความเกียจคร้านมีสาเหตุเกิดจากที่ใดบ้าง ก่อให้กิดความเสื่อมอย่างไร และวิธีการแก้ไขนั้นเป็นอย่างไง ในการศึกษาวิจัยนี้ ผู้วิจัยได้แบ่งงานวิจัยออกเป็น๕บท ดังนี้
          

           บทที่๑: กล่าวถึงความสำคัญและความเป็นมาของปัญหาที่นำมาศึกษา
           บทที่๒:กล่วถึงแนวคิดทั่วไปเรื่องความเกียจกร้านและทรรศนะฝ่ายตะวันออกและตะวันตกที่มีแนวคิดเกี่ยวข้องกัน

           บทที่๓:กล่าวถึงแนวคิดเรื่องความเกียจคร้านในทรรศนะพุทธปรัชญาเถรวาท ทั้งที่ปรากฎในคัมภีร์ และทรรศนะนักปราชญ์ทางพระพุทธศาสนา
           บทที่๔:กล่าวถึงแนวคิดเรื่องความเกียจคร้านที่มีอิทธิพลต่อสังคมในด้านต่างๆและการเปรียบเทียบความเกียจคร้านในทรรศนะพุทธปรัชญาเถรวาทกับสำนักปรัชญาอื่นๆ
           บทที่๕:กล่าวถึงผลสรุปที่ได้จากการศึกษาวิจัย พร้อมทั้งข้อเสนอแนะในการนำปัญหาที่ยังไม่ได้ศึกษาไปค้นคว้าต่อไป
          

             ผลจากการรวิเคราะห์  พบข้อสรุปเกี่ยวกับแนวคิดเรื่องความเกียจคร้านในพุทธปรัชญาเถรวาท ดังนี้ ความเกียจคร้านคือ การเฉื่อยชา ความท้อแท้ ความประมาท การขาดความเพียรพยายาม การผลัดวันประกันพรุ่ง และการอ้างสาเหตุที่จะหลีกเลี่ยงการทำงาน ความเกียจคร้านนั้นมีสาเหตุหรือธรรมชาติเกิดจากสภาพจิตใจและสิ่งแวดล้อม จิตวิทยาเน้นว่าพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อมเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เกิดการเกียจคร้าน

Download :  255020.pdf