วิทยานิพนธ์ เรื่อง “การศึกษาวิเคราะห์ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง อันเนื่องมาจากพระ
ราชดำริ กับ หลักธรรมในพระพุทธศาสนา” ( An Analylical Study of H.M. the King’s Sufficiency Economy and Buddhism) เล่มนี้เป็นการศึกษาวิจัย ผสมผสานระหว่างการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) และเชิงปริมาณ (Quantitative Research)โดยมีวัตถุประสงค์หลักที่จะศึกษาและวิเคราะห์ปรัชญาและแนวคิด เศรษฐกิจพอเพียงอันเนื่องมาจากพระราชดำริของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ตลอดจนการเกษตร “ทฤษฎีใหม่” ที่เป็นกระบวนวิธีภาคปฏิบัติเบื้องต้นส่วนหนึ่ง ในเศรษฐกิจพอเพียง สำหรับเกษตรกรซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ ที่ยังยากจนกับหลักธรรมในพระพุทธศาสนาว่า มีความสอดคล้องต้องกันและเป็นไปในแนวทางเดียวกันอย่างไรและในมิติใดบ้างจาก การศึกษา และวิเคราะห์ในเรื่องดังกล่าวผู้ทำการ ศึกษาและเรียบเรียงวิทยานิพนธ์เล่มนี้ ได้พบสิ่งที่น่าสนใจอย่างยิ่ง คือ ทั้งปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและแนวคิด“ทฤษฎีใหม่” อันเนื่องมาจากพระราชดำริที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้พระราชทานไว้ เพื่อเป็นแนวทางการดำเนินชีวิตของพสกนิกรชาวไทยทุกระดับตั้งแต่บุคคล ชุมชน สังคม และประเทศชาตินั้น มีรากฐานมาจากพุทธธรรมในพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลักการเดินทางสายกลางในปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงก็คือหลักมัชฌิมาปฎิปทาในพระ พุทธธรรมนั่นเอง นอกไปจากนี้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอันเนื่องมาจากพระราชดำริยังสอดคล้อง และมีพื้นฐานมาจากองค์ธรรมในพระพุทธศาสนาเกือบทุกประการเช่นหลักในเรื่องของ ความสันโดษ ความพอเพียงความสมถะ ความไม่โลภ ไม่เบียดเบียน ความมีเมตตา เกื้อกูลที่ชีวิตพึงมีต่อชีวิต ต่อชุมชน ต่อธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ตลอดจนการมีสัมมาอาชีวะ เป็นต้น
     วิทยานิพนธ์ ฉบับนี้ นอกเหนือไปจากการวิเคราะห์เทียบเคียง ปรัชญาและแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงกับหลักธรรมในพระพุทธศาสนาแล้ว ยังได้ศึกษาเทียบเคียงผลของการพัฒนาประเทศในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมากับแนวทาง การพัฒนาอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ว่ามีกระบวนทัศน์ที่แตกต่างกันอย่างไร ทั้งแนวความคิด ทฤษฎี และการดำเนินการ ตลอดจนในท้ายที่สุดได้ศึกษาเปรียบเทียบ ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอันเนื่องมาจากพระราชดำริกับหลักพุทธธรรมในองค์ธรรม ที่สำคัญและหลักธรรมโดยทั่วไป และเสนอแนะในบทสรุปด้วยว่าจะดำเนินการตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้เป็น รูปธรรมได้อย่างไร ซึ่งการศึกษาวิจัย จากวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ปรากฏผลโดยสรุปว่า
     การพัฒนาประเทศในช่วง ๕ ทศวรรษที่ผ่านมานั้นชี้ให้เห็นชัดถึงผลการพัฒนาที่ไม่สมดุลทำให้เกิดความ เหลื่อมล้ำของการกระจายรายได้เกิดปัญหาความยากจนและความเสื่อมโทรมของ ทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อมนอกไปจากนี้ความอ่อนแอของสังคมไทยภายใต้กระแสวัตถุนิยมและ บริโภคนิยมยังก่อให้เกิดปัญหาทางศีลธรรม จริยธรรม และค่านิยม ในวิถีชีวิตที่ดีงามของคนไทยอย่างรุนแรงอีกด้วย ขณะเดียวกันกับที่โครงการพัฒนาอันเนื่องมาจากพระราชดำริกว่า ๓๐๐๐ โครงการที่มุ่งเน้นความ พออยู่ – พอกิน พอเพียงและคุณภาพชีวิตของประชากรที่ได้น้อมนำเอาหลักพระพุทธธรรมมาเป็นแนว ทางการพัฒนาของพระองค์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ได้ก่อให้เกิดคุณูปการแก่ประชาชนและประเทศชาติเป็นเอนกอนันต์ จนกระทั่งภาครัฐได้น้อมนำเอาไปเป็นปรัชญานำในแผนพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคม แห่งชาติ ฉบับที่ ๙ เพื่อเป็นแนวทางการพัฒนาของประเทศไทย ผลของการศึกษาวิจัยจากวิทยานิพนธ์ ฉบับนี้ ยังได้ข้อสรุปด้วยว่า การพัฒนาประเทศตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ซึ่งมีรากฐานมาจากหลักธรรมในพระพุทธศาสนา นั้น จะทำให้สังคมและประเทศชาติ ดำเนินไปได้อย่างมั่นคง ยั่งยืน มีภูมิคุ้มกัน มีดุลยภาพและมีคุณภาพชีวิตที่ดีนอกไปจากนี้วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ยังได้ทำการศึกษาเชิงปริมาณเป็นกรณีศึกษาผลสัมฤทธิ์ของ ๔๔ ครัวเรือน เกษตรทฤษฎีใหม่ ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเพื่อเป็นตัวอย่างของการอ้างอิงด้วยการศึกษา วิเคราะห์ปรัชญา และแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงอันเนื่องมาจากพระราชดำริกับหลักธรรมในพระพุทธ ศาสนา ในครั้งนี้ นอกจากจะพบผลการศึกษาที่น่าสนใจยิ่งอย่างเป็นระบบแล้วยังทำให้ได้พบว่าพระ พุทธธรรมซึ่งมีมานานกว่าสองพันห้าร้อยสี่สิบเจ็ดปี(พ.ศ.๒๕๔๗) นั้น ไม่เคยล้าสมัยเป็นสิ่งคงทนเที่ยงแท้แน่นอน สามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้กับกิจกรรมทั้งปวงทั้งในโลกของฆราวาสธรรมและ โลกุตรธรรม ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอันเนื่องมาจากพระราชดำริคือตัวอย่างที่แสดงให้เห็น เด่นชัด ถึงความเป็นจริงข้อนี้ อย่างปฏิเสธมิได้
Download : 254809.pdf