หน้าหลัก ค้นหา ติดต่อ สมุดโทรศัพท์ การเรียน/การสอน เหตุการณ์ แผนที่เว็บ Thai/Eng
MCU

หน้าหลัก » นางสาวรัชนีพรรณ ทะแพงพันธุ์
 
เข้าชม : ๒๑๐๔๖ ครั้ง
การศึกษาพฤติกรรมการใช้วาจาในมหาวิทยาลัย : กรณีศึกษานักศึกษาชั้นปีที่ ๔มหาวิทยาลัยกรุเทพ วิทยาเขตรังสิต ปทุมธานี (๒๕๕๔)
ชื่อผู้วิจัย : นางสาวรัชนีพรรณ ทะแพงพันธุ์ ข้อมูลวันที่ : ๑๖/๐๗/๒๐๑๒
ปริญญา : พุทธศาสตรมหาบัณฑิต(พระพุทธศาสนา)
คณะกรรมการควบคุมวิทยานิพนธ์ :
  พระมหาทวี มหาปญฺโญ (ละลง)
  ดร. ประมูล สารพันธ์
  ว่าง
วันสำเร็จการศึกษา : 2554
 
บทคัดย่อ

 

วิทยานิพนธ์นี้เป็นการศึกษา : พฤติกรรมการใช้วาจาในมหาวิทยาลัย กรณีศึกษา นักศึกษาชั้นปีที่ ๔ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ วิทยาเขตรังสิต ปทุมธานี มีวัตถุประสงค์คือ ๑) เพื่อศึกษา พฤติกรรมการใช้วาจาในมหาวิทยาลัย กรณีศึกษา นักศึกษาชั้นปีที่ ๔  มหาวิทยาลัยกรุงเทพ  วิทยาเขตรังสิต ปทุมธานี ๒) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบพฤติกรรมการใช้วาจาในมหาวิทยาลัย กรณีศึกษา นักศึกษาชั้นปีที่ ๔  มหาวิทยาลัยกรุงเทพ  วิทยาเขตรังสิต  ปทุมธานี ๓)   เพื่อศึกษาข้อเสนอแนวทางแก้ไขการใช้วาจาในมหาวิทยาลัย กรณีศึกษา นักศึกษาชั้นปีที่ ๔  มหาวิทยาลัยกรุงเทพ  วิทยาเขตรังสิต  ปทุมธานี

ดำเนินการวิจัยโดยวิจัยจากกลุ่มตัวอย่างนักศึกษาชั้นปีที่ ๔ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ     วิทยาเขตรังสิต ปทุมธานี  ใช้วิธีการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative research) โดยเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือแบบสอบถาม (questionnaires)  จำนวนทั้งสิ้น ๓๕๑ ชุด วิเคราะห์ข้อมูล โดยการหาค่าความถี่ ร้อยละค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-distribution)   

การทดสอบค่าเอฟ (f-distribution)    การวิเคราะห์ตัวแปรทางเดียวและเปรียบเทียบความแตกต่างค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ด้วยวิธี LSD’s Method

ผลการวิจัยพบว่า

๑. ระดับพฤติกรรมการใช้วาจาในมหาวิทยาลัย  โดยรวมอยู่ในระดับไม่แน่ใจ  เมื่อ   ( =.๓๗) แต่เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน เรียงลำดับจากมากไปน้อยได้แก่ การพูดเท็จ การพูดส่อเสียด การพูดคำหยาบ อยู่ในระดับ จริง (X = ๓.๕๖ – ๓.๔๔)  ส่วนการพูดเพ้อเจ้อ มีพฤติกรรมการใช้วาจาอยู่ในระดับไม่แน่ใจ   (X =.๐๒)  ดังนั้นค่าเฉลี่ยระดับพฤติกรรมการใช้วาจาในมหาวิทยาลัยด้านการพูดเท็จมีค่าเฉลี่ยมาก

๒. นักศึกษาผู้มีเพศ  อายุ  คณะที่เรียน  คะแนนเฉลี่ยสะสม  การนับถือศาสนา ที่แตกต่างกัน มีผลต่อระดับพฤติกรรมการใช้วาจาในมหาวิทยาลัยที่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ๐.๐๕

๓. ข้อเสนอแนะแนวทางการแก้ไขพฤติกรรมการใช้วาจาในมหาวิทยาลัย                       ด้านการพูดเท็จ(มุสาวาท)  พยายามพูดแต่ความจริง  ศึกษาธรรมะเพราะจะทำให้เกรงกลัวบาป           ด้านการพูดส่อเสียด (ปิสุณาวาจา) ไม่ยุให้ผู้อื่นทะเลาะกัน  มีสติระลึกอยู่เสมอว่าสิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร  ด้านการพูดคำหยาบ (ผรุสวาจา) ให้พูดจาสุภาพ  คิดก่อนพูด  แนะนำตักเตือนตัวเราอย่าพูด          คำหยาบ   ด้านการพูดเพ้อเจ้อ (สัมผัปปลาปะ) พูดสิ่งที่มีประโยชน์ ไม่พูดจาเหลวไหลไร้สาระหรือพูดมากเกินไป เอาเวลาไปทำสิ่งที่มีประโยชน์ เป็นต้น ตามลำดับ

Download

 
 
สงวนลิขสิทธ์โดยมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ 
พัฒนาและดูแลโดย : webmaster@mcu.ac.th 
ปรับปรุงครั้งล่าสุดวันพฤหัสบดี ที่ ๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๕