วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุ ๓ ประการ คือ ๑)  เพื่อการศึกษาทัศนคติที่มีต่อการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาที่ปรากฏในชาดกเรื่องพระมหาชนกไปใช้กับนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ ๑-๓ ของโรงเรียนประทุมวรราชวิทยา ๒)  เพื่อการศึกษาเปรียบเทียบทัศนคติที่มีต่อการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาที่ปรากฎในชาดกเรื่องพระมหาชนกไปปรับใช้กับนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ ๑-๓ ทีมี เพศ  อายุ ระดับการศึกษา และอาชีพต่างกันและ ๓)  เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะต่อการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาที่ปรากฎในชาดกเรื่องพระมหาชนกไปปรับใช้กับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑-๓  โรงเรียนประทุมวรราชวิทยา ตำบลกระโสบ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูลกลุ่มตัวอย่าง คือผู้เกี่ยวข้องกับนักเรียนโรงเรียนประทุมวรราชวิทยา ตำบลกระโสบอำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานีผู้บริหาร ผู้ปกครอง และคณะกรรมการของโรงเรียนประทุมวรราชวิทยา ตำบลกระโสบ อำเมือง จังหวัดอุบลราชธานี  จำนวน ๑๐๘ ซึ่งกำหนดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางเครซี่และมอร์แกน (Krejcie and Morgane)  โดยวิธีการสุ่มแบบง่าย  มีสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลมี ๒ ประเภท  ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา  คือการทศสอบค่าที่  (t-test)  และการทศสอบความแปรปรวนแบบทางเดี่ยว  (One – Way  ANOVA  ro  F-test) 

ผลการวิจัยพบว่า

๑) ผู้บริหาร ผู้ปกครอง ครู คณะกรรมการมีทัศนคติต่อการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาที่ปรากฏในชาดกเรื่องพระมหาชนกไปใช้กับนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ ๑-๓  ของโรงเรียนประทุมวรราชวิทยา  ตำบลกระโสบ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี  โดยรวมทั้ง ๔ ด้าน อยู่ในระดับมาก  แต่เมื่อแยกออกเป็นรายด้านพบว่าด้านที่มีค่าสูงสุดคือ  ด้านสัจจะ

๒)  ผลของการเปรียบเทียบ พบว่าผู้บริหาร ผู้ปกครอง ครู คณะกรรมการของโรงเรียนประทุมวรราชวิทยาที่มี  เพศ  อายุ  การศึกษา  และอาชีพต่างกันมีทัศนคติต่อการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาที่ปรากฏในชาดกเรื่องพระมหาชนกไปปรับใช้กับนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ ๑-๓ ของโรงเรียนประทุมวรราชวิทยา  ตำบลกระโสบ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานีโดยรวมทั้ง ๔ ด้านไม่แตกต่างกัน

๓)  ผู้บริหาร ผู้ปกครอง ครู คณะกรรมการของโรงเรียนประทุมวรราชวิทยาได้เสนอแนะเกี่ยวกับทัศนคติที่มีต่อการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาที่ปรากฎในชาดกเรื่องพระมหาชนกไปปรับใช้กับนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่  ๑-๓  ของโรงเรียนประทุมวรราชวิทยา ตำบลกระโสบ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี  สามารถแยกออกเป็นด้าน  มีรายละเอียดดังต่อไปนี้  คือ ๑)  ด้านวิริยะ คือ ครูควรให้นักเรียนเข้าใจความเพียรก่อนแล้วนำไปปฏิบัติในการศึกษาเล่าเรียน  การอ่าน และการจัดกิจกรรม  ในโรงเรียน เป็นต้น  ๒)  ด้านสัจจะ คือ  นักเรียนควรเข้าใจและปฏิบัติงานโดยเคารพสัจจริง โดยยกเอาเรื่องพระมหาชนกมาประกอบ  ครูควรจัดกิจกรรมเกี่ยวกับความซื่อสัตย์ เป็นต้น  ๓)  ด้านขันติ คือ  ครูต้องสอนให้นักเรียนเข้าใจเรื่องขันติ  ความอดทนทางจิตใจ ที่มีต่อความต้องการทั้งหลาย  ให้นักเรียน  ๔)  ด้านเนกขัมมะ คือครูสอนให้นักเรียนเข้าใจ  เนกขัมมะ คือ  การแสวงหาความสงบที่ทำให้เกิดความสุข  โดยวิธีการออกบวชแล้วบำเพ็ญอยู่ในความสงบหรือในป่า  ดังพระมหาชนก

Download