บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ ผู้วิจัยได้ศึกษาความรักในพระพุทธศาสนา  โดยมีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ คือ  (๑) เพื่อศึกษาเรื่องความรักในพระพุทธศาสนาเถรวาท  (๒) เพื่อศึกษาหลักธรรมเกี่ยวกับความรักในพระพุทธศาสนาเถรวาท และ (๓) เพื่อประยุกต์หลักธรรมเกี่ยวกับความรักมาพัฒนาความรักในสังคมตามแนวพระพุทธศาสนา

ผลการวิจัยพบว่าความรักในพระพุทธศาสนาเถรวาท เป็นนามธรรมจับต้องไม่ได้  แต่มนุษย์สามารถรับรู้ถึงความรักได้ด้วยโดยออกมาในรูปของความคิด  ความพอใจ  ความซาบซึ้งใจ ฯลฯ  ความรักในทางพระพุทธศาสนามีพื้นฐานมาจากโลภะ  อันประกอบด้วยตัณหา ๓  คือ กามตัณหา  ภวตัณหา  วิภวตัณหา  และสามารถแบ่งความรักได้เป็น ๓ ระดับคือ ๑.รักตนเอง ๒.รักผู้อื่น ๓.รักแบบเมตตา

สำหรับหลักธรรมที่เกี่ยวกับความรักในพระพุทธศาสนาเถรวาทมีอยู่หลายหลักธรรม  หลักธรรมที่เหมาะกับความรักในตนเอง  ได้แก่ศีล ๕  ซึ่งเป็นหลักธรรมที่ใช้กับบุคคล และเหมาะกับการงานทั่วๆ ไป เพื่อเป็นประโยชน์แก่บุคคลนั้นๆ   (๒)หลักธรรมที่เหมาะกับความรักผู้อื่น  ได้แก่ทิศ ๖ ซึ่งเป็นหลักธรรมที่เกี่ยวกับการปฏิสัมพันธ์กันระหว่างบุคคลที่อยู่รอบๆ ตัวเรา เช่น  มารดาบิดา  บุตร  ภรรยา เป็นต้น  (๓)หลักธรรมที่นำ  “เมตตา” ไปสู่เมตตาอัปปมัญญา ได้แก่  พรหมวิหาร  ๔

download