การวิจัยเรื่อง “การสอนแบบโยนิโสมนสิการ วิชาพระพุทธศาสนานักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนวัดแม่เฉย จังหวัดอุตรดิตถ์” การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองแบบกลุ่มเดียวที่มีการทดสอบก่อน – หลังเรียน (One Group Pretest - Posttest Design) มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย ประกอบด้วย ๑) เพื่อศึกษาการสอนแบบโยนิโสมนสิการ นักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนวัดแม่เฉย อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ ๒) เพื่อเปรียบเทียบการสอนแบบโยนิโสมนสิการ นักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียน วัดแม่เฉย อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ ก่อนเรียนและหลังเรียน ด้วยหน่วยการเรียนรู้ เรื่องวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบทดสอบหน่วยการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนา การวิเคราะห์ข้อมูลใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์วิเคราะห์สถิติสำเร็จรูป ในการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย (Mean) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และสถิติเชิงอนุมาน คือ การเปรียบเทียบคะแนนทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน โดยการวิเคราะห์ความแตกต่างของกลุ่มตัวอย่าง (Paired Sample t-test)
ผลการวิจัยพบว่า
๑. การสอนแบบโยนิโสมนสิการ นักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนวัดแม่เฉย อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ ผู้เรียนสามารถเรียนรู้ร่วมกันภายในกลุ่มและระหว่างกลุ่มอย่างมีเหตุผล นำเสนอ ซักถาม แลกเปลี่ยนเรียนรู้ตามหลักโยนิโมนสิการได้เป็นอย่างดี
๒. นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้แผนการจัดการเรียนรู้ ที่ ๑ เรื่องวันมาฆบูชา แผนการจัดการเรียนรู้ที่ ๒ เรื่องวันวิสาขบูชา แผนการจัดการเรียนรู้ที่ ๓ เรื่อง วันอาสาฬหบูชา แผนการจัดการเรียนรู้ที่ ๔ เรื่องวันเข้าพรรษา แผนการจัดการเรียนรู้ที่ ๕ เรื่องวันออกพรรษา มีคะแนนหลังเรียนสูงกว่าคะแนนก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๑
Download |