การวิจัยครั้งนี้เป็นงานวิจัยแบบเชิงทดลอง (Experimental Design) มีวัตถุประสงค์ คือ ๑) เพื่อศึกษากระบวนการสอนแบบเผชิญสถานการณ์ สำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ ๒ โรงเรียนวัดโสธรวรารามวรวิหาร จังหวัดฉะเชิงเทรา และ ๒) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้วิชาธรรม โดยใช้กระบวนการสอนแบบเผชิญสถานการณ์ ก่อนเรียนกับหลังเรียน สำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ ๒ โรงเรียนวัดโสธรวรารามวรวิหาร จังหวัดฉะเชิงเทรา กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จำนวน ๑ ห้องเรียน คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒/๘ จำนวน ๔๘ คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ๑) กระบวนการสอนแบบเผชิญสถานการณ์ ๒) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียน วิชาธรรมหมวด ๔ ในหลักสูตรธรรมศึกษาสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ ๒ โรงเรียนวัดโสธรวรารามวรวิหาร จังหวัดฉะเชิงเทรา จำนวน ๓๐ ข้อ ๓) แผนการจัดการเรียนรู้วิชาธรรมหมวด ๔ ในหลักสูตรธรรมศึกษา จำนวน ๖ แผน ๆ ละ ๑ ชั่วโมง รวม ๖ ชั่วโมง สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ค่าเฉลี่ย () ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และการทดสอบค่า (T-test)
ผลการวิจัยพบว่า
๑. กระบวนการสอนแบบเผชิญสถานการณ์วิชาธรรม หลักสูตรธรรมศึกษา สำหรับ
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ ๒ โรงเรียนวัดโสธรวรารามวรวิหาร จังหวัดฉะเชิงเทรา พบว่า เป็นกระบวนการเรียนรู้ที่มุ่งเน้นให้ผู้เรียนมีการพัฒนาด้านการคิดวิเคราะห์ได้อย่างเป็นระบบและสามารถนำหลักธรรมจากที่ได้เรียนไปใช้ในชีวิตประจำวันได้
๒. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้วิชาธรรม หลักสูตรธรรมศึกษา สำหรับนักเรียนมัธยม
ศึกษาปีที่ ๒ โรงเรียนวัดโสธรวรารามวรวิหาร จังหวัดฉะเชิงเทรา พบว่า นักเรียนที่เรียนโดยใช้กระบวนการสอนแบบเผชิญสถานการณ์มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .๐๕ ซึ่งสอดคล้องกับสมมติฐานที่ตั้งไว้
Download |