การวิจัยเรื่อง “การฝึกตนตามหลักธรรมพระพุทธศาสนาของผู้ต้องขังในเรือนจำกลางลำปาง”ครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ ๑) เพื่อศึกษาการฝึกตนตามหลักธรรมพระพุทธศาสนาของผู้ต้องขัง ในเรือนจำกลางลำปาง ๒) เพื่อเสนอแนวทางการฝึกตนตามหลักธรรมพระพุทธศาสนาของผู้ต้องขังในเรือนจำกลางลำปาง  เป็นการศึกษาวิจัยแบบผสานวิธี ประกอบด้วยเชิงปริมาณ และเชิงสัมภาษณ์ เครื่องมือที่ใช้วิจัยคือแบบสอบถามปลายปิด และการสัมภาษณ์ กลุ่มประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้ต้องขังชาย ที่เข้าร่วมโครงการฝึกอบรมคุณธรรมจริยธรรมในเรือนจำกลางลำปาง  จำนวน ๗๐ คน และผู้ให้สัมภาษณ์ ได้แก่พระภิกษุ และเจ้าหน้าที่เรือนจำกลางลำปาง จำนวน ๑๐ รูป/คน

  ผลการวิจัย จากแบบสอบถาม พบว่า ด้านความซื่อสัตย์ การฝึกความซื่อตรง ซื่อสัตย์ต่อเพื่อนที่อยู่ร่วมกัน มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ด้านการมีสติยั้งคิด ฝึกใช้ชีวิตความเป็นอยู่อย่างพอเพียง มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ด้านการมีความเพียร ฝึกความเข้มแข็งการใช้ชีวิตในเรือนจำ มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด และด้านการบำเพ็ญประโยชน์ ฝึกความพร้อมเพรียงร่วมมือร่วมใจในการปฏิบัติงานที่ต้องทำด้วยกัน มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด จากการสัมภาษณ์ พบว่า ด้านความซื่อสัตย์ ผู้ต้องขังฝึกตนให้เป็นคนซื่อตรง ปฏิบัติงานด้วยการยึดถือความถูกต้องตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ด้านการมีสติยั้งคิด ฝึกตนให้ใช้เหตุผลในการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งกับคนอื่นอย่างสันติ ด้านการมีความเพียร ฝึกตนให้มีความเพียรพยายามประพฤติตนตามระเบียบวินัยของเรือนจำ และด้านการบำเพ็ญประโยชน์ ผู้ต้องขังฝึกตนให้รู้จักบำเพ็ญประโยชน์ต่อส่วนรวมอยู่เสมอ

แนวทางเกี่ยวกับการฝึกตนตามหลักธรรมพระพุทธศาสนาของผู้ต้องขังในเรือนจำกลางลำปาง พบว่า ผู้ต้องขังต้องฝึกตนให้เป็นผู้มีความซื่อตรงต่อเพื่อนที่อยู่ร่วมกัน ปฏิบัติตามกฎระเบียบ โดยยึดถือความถูกต้อง ฝึกการใช้ชีวิตอย่างพอเพียง ไม่ใช้ความรุนแรงในการแก้ไขปัญหา ฝึกให้มีความเข้มแข็งอยู่ในเรือนจำ ฝึกการร่วมใจในงานที่ต้องทำด้วยกัน และพร้อมที่เสียสละเพื่องานที่ได้รับมอบหมาย

Download