วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ ได้แก่ (๑) เพื่อศึกษาหลักการ วิธีการ ในการอุปัฏฐากภิกษุไข้ในพระพุทธศาสนา (๒) เพื่อศึกษาตัวอย่างการอุปัฏฐากภิกษุไข้ในพระพุทธศาสนา (๓) เพื่อเสนอแนวทางการอุปัฏฐากภิกษุไข้ในพระพุทธศาสนา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาจากเอกสารผสมกับการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน ๕ รูป
ผลการวิจัย พบว่า พระพุทธองค์ทรงวางหลักการถึงบุคคลที่จะอุปัฏฐากภิกษุไข้ไว้ ๗ อย่างคือ ๑.หลักอุปัชฌายวัตร ๒.หลักสัทธิวิหาริกวัตร ๓.หลักอาจริยวัตร ๔.หลักอันเตวาสิกวัตร ๕. หลักภิกษุผู้ร่วมอุปัชฌาย์เดียวกัน ๖.หลักภิกษุผู้ร่วมอาจารย์เดียวกัน และ ๗.หลักสงฆ์ที่อยู่ในวัดนั้นพึงพยาบาลภิกษุไข้จนกว่าจะหาย ส่วนวิธีการการอุปัฏฐากภิกษุไข้ในพระพุทธศาสนาแบ่งเป็น ๒ ประการ คือ ๑.วิธีการการอุปัฏฐากภิกษุไข้ในสมัยพุทธกาล และ ๒.วิธีการการอุปัฏฐากภิกษุไข้ในสมัยปัจจุบัน โดยภิกษุที่จะอุปัฏฐากภิกษุไข้ควรมีคุณสมบัติ ๕ ประการคือ ๑.ประกอบยาได้ ๒.รู้จักของแสลงและไม่แสลง ๓.มีจิตเมตตา ๔.ไม่รังเกลียดของเสีย และ ๕.สามารถชี้แจงคนไข้ได้ ในส่วนหลักธรรมที่ใช้ในการบรรเทาอาการเจ็บป่วย พบว่า ใช้หลักธรรมคิลานสูตร ซึ่งเป็นหลักธรรมในการช่วยบำบัดจิตใจให้กับภิกษุไข้ มีจิตใจเข้มแข็งต่อสู้กับทุกข์ภัยไข้เจ็บได้ ใช้หลักไตรสิกขา ช่วยให้ใช้ชีวิตด้วยความสำรวมระวังด้วยความไม่ประมาท และใช้หลักโพชฌงคสูตร เป็นหลักที่ทำให้ได้เรียนรู้ชีวิตจากความเจ็บไข้ เรียนรู้โรคภัยไข้เจ็บที่เกิดขึ้นกับตนและหาหนทางเยียวยาแก้ไขเพื่อระงับความเจ็บปวด
Download