การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ ๑) เพื่อศึกษาสภาพการเผยแผ่พระพุทธศาสนา
ของพระธรรมทูตไทยในทวีปยุโรป ๒) เพื่อพัฒนากลยุทธ์การเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามหลักปฏิสัมภิทา ๔ สำหรับพระธรรมทูตไทยในทวีปยุโรป และ ๓) เพื่อเสนอกลยุทธ์การเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามหลักปฏิสัมภิทา ๔ สำหรับพระธรรมทูตไทยในทวีปยุโรป เป็นการวิจัย
เชิงคุณภาพ ประกอบด้วย ประกอบด้วยการวิเคราะห์เอกสาร การสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ๑๕ รูป เพื่อพัฒนากลยุทธ์ และการจัดสนทนากลุ่มผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน ๙ รูป/คน เพื่อตรวจสอบกลยุทธ์
โดยทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัย พบว่า

1. สภาพการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระธรรมทูตไทยในทวีปยุโร มีจุดแข็งคือ
มีประธานสมาคมรับผิดชอบในการดำเนินงาน มีโครงสร้างในการทำงานตามระเบียบข้อบังคับ
ของสมาคม มีความมั่นคงภายใต้ความคุ้มครองของรัฐบาลท้องถิ่น มีจุดอ่อน คือ ไม่สามารถทำงานตามระเบียบข้อบังคับของสมาคม มีการบริหารงานซ้ำซ้อนกับการบริหารงานวัดที่มีพระเป็นเจ้าอาวาส ไม่มีการวางแผนการเผยแผ่ที่ชัดเจน ขาดกิจกรรมแผนการเผยแผ่ในระยะยาว ไม่มีแผนรองรับวัด
ที่ขาดพระธรรมทูต มีโอกาส คือ ชาวไทยและชาวท้องถิ่นมีความรู้ความสนใจพระพุทธศาสนา
และพระธรรมทูตมีความต้องการที่จะพัฒนาตนเอง และมีอุปสรรค คือ การเดินทางเข้าประเทศ
ของพระธรรมทูต การสื่อสารภาษาอังกฤษและภาษาท้องถิ่น รวมถึงสภาพภูมิอากาศที่มีความหนาวเย็นมาก

๒. ผลการพัฒนากลยุทธ์การเผยแผ่พระพุทธศาสนาตามหลักปฏิสัมภิทา ๔ สำหรับพระธรรมทูตไทยในทวีปยุโรป มีกลไกของกลยุทธ์ ๓ ประการ คือ วิสัยทัศน์ พันธกิจ และวัตถุประสงค์ และกลยุทธ์ ๔ ประการ คือ ๑) กลยุทธ์ด้านอัตถปฏิสัมภิทา (ชัดเจนในการรับ) ๒) กลยุทธ์ด้านธัมมปฏิสัมภิทา (จับประเด็นได้) ๓) กลยุทธ์ด้านนิรุตติปฏิสัมภิทา (สื่อสารเป็น) และ ๔) กลยุทธ์
ด้านปฏิภาณปฏิสัมภิทา (สร้างความคิดความหยั่งเห็นใหม่ได้)