1. สภาพการจัดการเรียนรู้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงโดยคณะสงฆ์ภาค ๑๗
ในภาพรวมมีการปฏิบัติการอยู่ในระดับมาก โดยที่ด้านการให้ความรู้และด้านการนำไปปฏิบัติ
มีการปฏิบัติการในระดับมากที่สุด ส่วนการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ อยู่ในระดับมาก

2. การพัฒนาการจัดการเรียนรู้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในสังคมพหุวัฒนธรรม
ต้องพัฒนา ๓ ด้าน คือ ๑) การใช้หลักทางสายกลาง (มัชฌิมาปฏิปทา) มาอธิบายส่งเสริมสนับสนุนหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ที่กล่าวถึงความพอประมาณ ความมีเหตุผล และการสร้างภูมิคุ้มกันที่ดี   ในตัว ๒) การจัดการเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงในเชิงปฏิบัติ โดยวางแผนการดำเนินการสนับสนุนด้วยการสร้างแรงจูงให้เกิดขึ้นในตัวผู้เรียน เตรียมการจัดหาแหล่งการเรียนรู้ให้ท้องถิ่น การสร้างองค์ความรู้ในชุมชน สร้างตัวอย่างการนำความรู้ไปใช้จริง และมีการทบทวนความรู้ ๓) การเรียนรู้ในสังคมพหุวัฒนธรรม ต้องตระหนักรู้ในความหลากหลายวัฒนธรรมที่แตกต่าง ความภาคภูมิใจในเอกลักษณ์และความสำคัญของวัฒนธรรมแต่ละกลุ่ม การจัดการเรียนรู้ท่ามกลางความแตกต่าง การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างวัฒนธรรม การยอมรับซึ่งกันและกัน

3. กระบวนการจัดการเรียนรู้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในสังคมพหุวัฒนธรรม
ของคณะสงฆ์ภาค ๑๗ ได้รับการรับรองจากการสัมมนากลุ่มผู้ทรงคุณวุฒิว่ามีความเหมาะสมและสามารถนำไปใช้ได้จริง มีการดำเนินการได้ดังนี้ ๑) หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง การให้ความรู้
ตามหลักพุทธธรรม คือ อริยมรรค ๘ เป็นหลักทางสายกลางที่มีความสำคัญกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ๒) การนำไปปฏิบัติในชีวิตจริง ๓) การส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ ๔) ความสัมพันธ์ในสังคมพหุวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาที่สมดุลยั่งยืนและเป็นประโยชน์ในสังคมพหุวัฒนธรรม ด้านจิตใจ
ด้านเศรษฐกิจ ด้านสังคม ด้านวัฒนธรรม ด้านบุคคลและครอบครัว ด้านชุมชน ด้านภาคธุรกิจ
ด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และด้านเทคโนโลยี

Download