วิทยานิพนธ์เล่มนี้ มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย ๓ ประการ คือ ๑) เพื่อศึกษามลทินในพระพุทธศาสนาเถรวาท ๒) เพื่อศึกษาวิธีการขจัดมลทินในพระพุทธศาสนาเถรวาท ๓) เพื่อศึกษาแนวทางการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมขจัดมลทินในพระพุทธศาสนาเถรวาท ซึ่งเป็นการศึกษาเชิงคุณภาพ โดยเน้นการศึกษาในเชิงเอกสารโดยทำการรวบรวมข้อมูลจากพระไตรปิฎก อรรถกถา เอกสารที่เกี่ยวข้อง เก็บนำมาศึกษาสังเคราะห์อธิบายในเชิงพรรณนา

             ผลการวิจัยพบว่า มลทินในพระพุทธศาสนา คือ ความไม่บริสุทธิ์ ความเศร้าหมอง    ความขุ่นมัว ความสูญสิ้น การล่วงละเมิดสิกขาบทที่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติไว้แล้ว ลักษณะของจิตใจที่เป็นไปตามอำนาจของกิเลส มลทินมี ๒ ประเภท คือ มลทินภายนอกและภายใน โทษของการประพฤติในมลทิน คือทำให้จิตใจเกิดความเศร้าหมอง ขุ่นมัว สูญสิ้นและเป็นทุกข์ สิ่งที่ทำให้เกิดมลทิน เช่น ความโกรธ ความเกลียด ความอิจฉา ความริษยา ความขี้เกียจ ความมักอวด ความมายา     ความมักมาก และความเห็นผิด

             วิธีของการขจัดมลทินเพื่อให้มีความสุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้านั้นคือ การสำรวมกาย วาจา ใจ ไม่ให้มีความโลภ ความโกรธ และความหลง ไม่ให้เกิดขึ้นภายในจิตใจที่ขุ่นมัว เศร้าหมอง   ส่วนแนวทางการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมขจัดมลทินในพระพุทธศาสนาเถรวาทนั้นให้ปฏิบัติตามหลักของอริยมรรคมีองค์ ๘ หลักโอวาทปาฏิโมกข์ หลักธรรมแห่งความดี ใช้หลักการรักษาศีลเจริญจิตตภาวนาเพื่อให้การดำเนินชีวิตเป็นไปด้วยดี มีสติปัญญา และอานิสงส์ที่เกิดจากการขจัดมลทินนั้นทำให้การดำเนินชีวิตอยู่อย่างสงบสุขไม่ต้องหวาดระแวงว่าจะมีคนคิดปองร้าย แม้จากโลกนี้ไปแล้วก็จะได้เข้าสู่สุคติโลกสวรรค์ สู่ภพภูมิที่ดีตลอดไป

             แนวทางการขจัดมลทินในพระพุทธศาสนาเถรวาทนั้นพบว่า การขจัดมลทินทำให้ได้รับอานิสงส์คือ ทำให้ชีวิตมีความสุขได้เข้าใจในหลักธรรมคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า เพื่อให้สิ้นกิเลส อาสวะ อันเป็นเหตุให้ก่อบาปซึ่งเป็นมลทินทั้งทางกาย วาจา และใจให้หมดสิ้นไปด้วยการปฏิบัติตามหลักธรรมของพระพุทธศาสนา และได้อยู่กับพระธรรมวินัยตลอดเวลาทำให้จิตใจเป็นกุศลมีแต่คุณความดี มีผลทำให้คุณภาพจิตใจสูงขึ้น มีกาย วาจา ใจสะอาดบริสุทธิ์ ทำให้พ้นจากความทุกข์ทั้งปวง เมื่อตายจากโลกนี้แล้วย่อมได้ไปเกิดในสุคติที่ดีและได้อานิสงส์สูงสุดคือ ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏสงสารอีกต่อไป

Download