วิทยานิพนธ์ฉบับนี้  มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ คือ ๑) เพื่อศึกษาหลักการบูชาในพระพุทธศาสนา ๒) เพื่อศึกษาสภาพการบูชาพระพิฆเณศในสังคมไทยปัจจุบัน และ ๓) เพื่อศึกษาวิเคราะห์การบูชาพระพิฆเณศในทัศนะของชาวพุทธในสังคมไทย  ซึ่งงานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาจากพระไตรปิฎก คัมภีร์ในพระพุทธศาสนาและเอกสารอื่นๆ แล้วนำเสนอในรูปแบบการเขียนพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า

การบูชาในพระพุทธศาสนา มี ๒ ประเภท คือ ๑) อามิสบูชา  ๒)ปฏิบัติบูชา โดยพระพุทธเจ้าให้ความสำคัญต่อการปฏิบัติบูชาเป็นหลัก 

สภาพการบูชาพระพิฆเณศในสังคมไทยปัจจุบัน คนไทยรู้จักพระพิฆเณศในลักษณะของเทพเจ้าแห่งศิลปวิทยา และเทพเจ้าแห่งความสำเร็จ การบูชาพระพิฆเณศของสังคมไทยในปัจจุบันเป็นลักษณะการบูชาแบบผสมผสานระหว่างพิธีกรรมของศาสนาพุทธและศาสนาพราหมณ์ ในปัจจุบันการบูชาพระพิฆเณศมีปรากฏอยู่ในทุกภาคของประเทศไทย  

การบูชาพระพิฆเณศในทัศนะพระพุทธศาสนา คือการบูชาโดยยึดหลักปฏิบัติบูชา และควรบูชาโดยยึดหลักความศรัทธากอปรกับปัญญา 

Download