วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ คือ ๑) เพื่อศึกษาหลักการบูชาในพระพุทธศาสนา ๒) เพื่อศึกษาสภาพการบูชาพระพิฆเณศในสังคมไทยปัจจุบัน และ ๓) เพื่อศึกษาวิเคราะห์การบูชาพระพิฆเณศในทัศนะของชาวพุทธในสังคมไทย ซึ่งงานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาจากพระไตรปิฎก คัมภีร์ในพระพุทธศาสนาและเอกสารอื่นๆ แล้วนำเสนอในรูปแบบการเขียนพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า
การบูชาในพระพุทธศาสนา มี ๒ ประเภท คือ ๑) อามิสบูชา ๒)ปฏิบัติบูชา โดยพระพุทธเจ้าให้ความสำคัญต่อการปฏิบัติบูชาเป็นหลัก
สภาพการบูชาพระพิฆเณศในสังคมไทยปัจจุบัน คนไทยรู้จักพระพิฆเณศในลักษณะของเทพเจ้าแห่งศิลปวิทยา และเทพเจ้าแห่งความสำเร็จ การบูชาพระพิฆเณศของสังคมไทยในปัจจุบันเป็นลักษณะการบูชาแบบผสมผสานระหว่างพิธีกรรมของศาสนาพุทธและศาสนาพราหมณ์ ในปัจจุบันการบูชาพระพิฆเณศมีปรากฏอยู่ในทุกภาคของประเทศไทย
การบูชาพระพิฆเณศในทัศนะพระพุทธศาสนา คือการบูชาโดยยึดหลักปฏิบัติบูชา และควรบูชาโดยยึดหลักความศรัทธากอปรกับปัญญา
Download |