วัตถุประสงค์ของการวิจัยครั้งนี้ คือ (๑) เพื่อศึกษาสภาพและปัญหาการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนาตามเห็นของนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษา (๒) เพื่อเปรียบเทียบระดับความคิดเห็นของนักเรียนเกี่ยวกับสภาพและปัญหาการจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนาในโรงเรียนมัธยมศึกษาจำแนกตามสถานภาพของนักเรียน (๓) เพื่อเสนอแนวทางการจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนาในโรงเรียนมัธยมศึกษา เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักเรียน จำนวน ๓๔๕ คน ของโรงเรียนราชวินิต มัธยม, โรงเรียนวัดน้อยนพคุณ, โรงเรียนวัดราชาธิวาส เครื่องที่ใช้ในการวิจัยได้แก่แบบสอบถาม ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน โดยใช้ค่าเฉลี่ยด้วย  T-test และ F-test วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way Anova)

              ผลการวิจัย พบว่า

              ๑. นักเรียนมีความคิดเห็นต่อสภาพและปัญหาการจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนาในโรงเรียนมัธยมศึกษา เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร โดยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ทุกด้านอยู่ในระดับมาก เรียงลำดับจากมากไปหาน้อย ได้แก่ ด้านกิจกรรมส่งเสริมการเรียน ด้านการใช้สื่อการเรียนการสอน ด้านการเรียนการสอน

              ๒. การเปรียบเทียบข้อมูลพื้นฐานนักเรียน ที่มี เพศ อายุ และชั้นเรียน แตกต่างกันมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนวิชาพุทธศาสนา ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติอยู่ในระดับ ๐.๐๕

              ๓. แนวทางการเรียนการสอน คือ ๑) ด้านหลักสูตรสาระการเรียนรู้ ครูควรมีความยึดหยุ่นเรื่องหลักสูตร ๒) ด้านการเรียนการสอน ครูควรให้นักเรียนมีส่วนร่วมในการเรียนทั้งในและนอกห้องเรียน  ๓) ด้านกิจกรรมส่งเสริมการเรียน ครูควรจัดกิจกรรมแสดงการสาธิตอย่างหลากหลาย     ๔) ด้านการใช้สื่อการสอนครูควรใช้สื่อการเรียนการสอนที่เข้าใจง่าย ๕) ด้านการวัดและประเมินผล ครูควรแจ้งผลการประเมินให้นักเรียนทราบทุกครั้ง

Download