บทคัดย่อ

         สารนิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ ๑) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ๒) เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล ๓) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะของพระสงฆ์ต่อการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ โดยกลุ่มตัวอย่างในการวิจัยจำนวน ๒๕๑ รูป เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี โดยใช้ระเบียบการวิจัยเชิงปริมาณ และการวิจัยเชิงคุณภาพ วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าเอฟ โดยวิธีการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์ข้อมูลจากการสัมภาษณ์ โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหา

         ผลการวิจัยพบว่า

         ๑. พระสงฆ์มีความคิดเห็นต่อประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์  โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย (= ๓.๘๔) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า อยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยด้านที่มีความคิดเห็นมากที่สุดคือ ด้านการสาธารณสงเคราะห์โดยมีค่าเฉลี่ย (=๓.๙๐) รองลงมาคือด้านการปกครองมีค่าเฉลี่ย (=๓.๘๖) และด้านที่มีความคิดเห็นน้อยที่สุดคือด้านการศึกษาสงเคราะห์มีค่าเฉลี่ย (=๓.๗๘)

         ๒. ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของพระสงฆ์ที่มีต่อประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล จากการทดสอบสมมติฐาน พระสงฆ์ผู้ตอบแบบสอบถามที่มี อายุ พรรษา ต่างกัน มีความคิดเห็นแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๕ จึงยอมรับสมมติฐานที่ตั้งไว้ ส่วนวุฒิการศึกษาสามัญ        วุฒิการศึกษาทางธรรม และวุฒิการศึกษาทางเปรียญธรรม  ไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมติฐานที่ตั้งไว้

         ๓. ปัญหา อุปสรรคเกี่ยวกับประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ พบว่า พระสงฆ์บางรูปขาดความรู้ความเข้าใจในการปฏิบัติตามหลักพระธรรมวินัย ขาดปฏิสัมพันธ์ระหว่างวัดกับชุมชน การสนับสนุนงบประมาณจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องมีข้อจำกัดในการสนับสนุน คณะสงฆ์ขาดแคลนบุคคลากรที่จะปฏิบัติหน้าที่ในการเผยแผ่ความรู้ทางพระพุทธศาสนา การบรรยายธรรมหรือแสดงธรรมเทศนาในวันสำคัญทางศาสนาไม่สม่ำเสมอ การบูรณะปฏิสังขรณ์เสนาสนะมีการสนับสนุนไม่เพียงพอ และนอกจากนี้ในการดำเนินกิจกรรมต่างๆในชุมชนจะมีข้อจำกัดตามเงื่อนไขของการดำรงชีพในยุคปัจจุบัน

         สำหรับข้อเสนอแนะจากผู้ตอบแบบสอบถามสามารถสรุปได้ดังนี้ ๑) ในแต่ละวัดควรกวดขันให้พระสงฆ์ปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ๒) จัดกิจกรรมเพื่อเสริมสร้างปฏิสัมพันธ์ระหว่างวัดกับชุมชน  ๓) จัดตั้งกองทุนเพื่อสนับสนุนการศึกษาของพระภิกษุ – สามเณรและบุตรหลานของชุมชน ๔) จัดกิจกรรมทางพระพุทธศาสนาอย่างสม่ำเสมอ และ ๕) ควรมีการจัดหาทุนในการบูรณปฏิสังขรณ์เสนาสนะอย่างเป็นระบบ

 ดาวน์โหลด