จากการศึกษา พบว่า สุทธวิปัสสนาในประเทศไทย เป็นแนวทางปฏิบัติที่สืบทอดมาโดยตรงจากอินเดีย มีความถูกตรงตามพระไตรปิฎก ผู้ปฏิบัติแบบสุทธวิปัสสนา เรียกว่า สุทธ-วิปัสสนายานิกบุคคล ซึ่งเป็นการปฏิบัติแบบวิปัสสนาล้วน ๆ โดยใช้ขณิกสมาธิ ที่เกิดขึ้นถี่เร็วแบบต่อเนื่อง ในการกำหนดรู้สามัญลักษณะของรูปนาม อันประกอบด้วยขันธ์ ๕ เป็นต้น ตามหลักสติปัฏฐาน ๔ ผู้ปฏิบัติจะใช้วิธีการปฏิบัติแบบวิปัสสนาปุพพังคมสมถะ คือ เจริญสมถมีวิปัสสนานำหน้า เมื่อเผชิญกับวิปัสสนูปกิเลส ก็จะปฏิบัติแบบธัมมุทธัจจวิคคหิตมานัส คือ เจริญวิปัสสนาโดยกำหนดความฟุ้งซ่านธรรม สลับกันไปจนกว่าจะบรรลุธรรม สำหรับการบรรลุธรรมนั้น สุทธวิปัสสนายานิกบุคคลที่มีศรัทธาแก่กล้า เรียกว่า สัทธานุสารี เมื่อบรรลุธรรมแล้วเป็น สัทธาวิมุต ส่วนผู้ปฏิบัติที่มีปัญญาแก่กล้า เรียกว่า ธัมมานุสารี เมื่อบรรลุธรรมแล้วเป็น ทิฎฐิปัตตะ และทั้งสองลักษณะนะบรรลุอรหันต์โดยปัญญาวิมุต