บทคัดย่อ
สารนิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์ ๒ ประการ คือ เพื่อศึกษารูปแบบการสอนวิปัสสนาภาวนาในคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาท และเพื่อศึกษารูปแบบการสอนวิปัสสนาภาวนาของสำนักปฏิบัติธรรมวัดงุยเตาอูกัมมัฏฐาน รัฐฉาน สหภาพเมียนมาร์ โดยศึกษาข้อมูลจากคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาท ตลอดจนหนังสือตำราเอกสารทางวิชาการและงานวิจัยต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง รวบรวมนำมาเรียบเรียงบรรยายเชิงพรรณนา แล้วตรวจสอบความถูกต้องโดยผู้เชี่ยวชาญ จากการศึกษาพบว่า
รูปแบบการสอนวิปัสสนาภาวนาที่ปรากฏในคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาท พบว่าพระพุทธเจ้าทรงสอนโดยอาศัยผู้ฟังเป็นสำคัญ คือ สอนตามจริต อุปนิสัย และอินทรีย์ของแต่ละบุคคล หลักการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา คือ รูปแบบการปฏิบัติเพื่อพัฒนาปัญญา ให้เกิดความรู้แจ้งเห็นจริงในความเป็นไปของรูปและนามที่ปรากฏในขณะปัจจุบัน โดยความเป็นไตรลักษณ์ ด้วยวิธีการปฏิบัติตามหลักมหาสติปัฏฐานสูตร คือ การมีสติรับรู้ตั้งมั่นในกายที่เกิดขึ้นเรียกว่า กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน การมีสติรับรู้ตั้งมั่นในเวทนาที่เกิดขึ้นเรียกว่า เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน การมีสติรับรู้ตั้งมั่นในจิตที่เกิดขึ้นเรียกว่า จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน การมีสติรับรู้ตั้งมั่นในธรรมที่เกิดขึ้นเรียกว่า ธัมมานุปัสสนา สติปัฏฐาน
รูปแบบการสอนวิปัสสนาภาวนาของสำนักปฏิบัติธรรมวัดงุยเตาอูกัมมัฏฐาน ได้ดำเนินตามแนวทางการสอนของพระโสภณะมหาเถระ (มหาสีสยาดอ) โดยเน้นการปฏิบัติตามหลักไตรสิกขา มีสติจดจ่อในสติปัฏฐานทั้ง ๔ คือกาย เวทนา จิต และธรรม มีสติกำหนดรับรู้ในอิริยาบถใหญ่ทั้งสี่ คือ ยืน เดิน นั่ง นอน พร้อมทั้งอิริยาบถย่อย โดยขณะปัจจุบันให้มีสติกำหนดติดต่อ ต่อเนื่องกันไปไม่ให้ขาดสาย และการกำหนดรู้อาการของต้นจิต โดยมีการสอบอารมณ์เพื่อแก้ไขสภาวะอารมณ์ต่างๆ เป็นการปรับอินทรีย์ให้สมดุล การปฏิบัติวิปัสสนาภาวนาจะได้พัฒนาก้าวหน้าจนเข้าสู่วิปัสสนาญาณระดับต่างๆ กระทั่งบรรลุมรรคญาณ ผลญาณ และพระนิพพานในที่สุด
ดาวน์โหลด
|