บทคัดย่อ

          1. เด็กกลุ่มรักลูกให้ถูกธรรม มีระดับการพัฒนาความมั่นคงทางสุขภาวะในภาพรวม อยู่ในระดับที่น่าพอใจมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าเด็กกลุ่มรักลูกให้ถูกธรรมมีระดับความมั่นคงทางสุขภาวะ อยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยที่ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือด้านปัญญาภาวนา รองลงมาคือด้านสีลภาวนา และด้านจิตตภาวนา และขณะที่ด้านกายภาวนามีค่าเฉลี่ยการพัฒนาความมั่นคงทางสุขภาวะน้อยที่สุด 

          2. ผลการเปรียบเทียบการพัฒนาความมั่นคงทางสุขภาวะของเด็ก พบว่า มีหลายปัจจัยที่มีผลกับเด็ก คือ อายุ การศึกษาของเด็ก รายได้ของครอบครัว ความอบอุ่นของครอบครัว การอบรมเลี้ยงดู การเข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนา และผ่านการฝึกอบรมจากกลุ่มรักลูกถูกธรรม มีระดับการพัฒนาความมั่นคงทางสุขภาวะตามหลักภาวนา 4 โดยภาพรวม แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จึงยอมรับสมมติฐานที่ตั้งไว้ ส่วนเด็กที่มี เพศ การพักอาศัย อาชีพของผู้ปกครอง การศึกษาของผู้ปกครอง มีการพัฒนาความมั่นคงทางสุขภาวะตามหลักภาวนา 4 โดยภาพรวม ไม่แตกต่างกัน

          3. แนวทางการส่งเสริมการพัฒนาความมั่นคงทางสุขภาวะของเด็กตามหลักภาวนา 4 พฤติกรรมที่เด็กควรได้รับการส่งเสริมมากที่สุดคือด้านกายภาวนา:ช่วยทำให้เด็กเกิดกระบวนการเข้าใจในการเลือกรับและปฏิบัติด้านกายภาวนาอย่างถูกต้องเหมาะสม เด็กเรียนรู้และฝึกตนในเรื่องของการดูแลชีวิตประจำวันไม่ให้เป็นภาระแก่ผู้อื่น, ด้านสีลภาวนา: ฝึกการอยู่ร่วมกับผู้อื่นเมื่อเด็กต้องออกไปใช้ชีวิตภายนอก, ด้านจิตตภาวนา: ควรมีจิตใจที่เข้มแข็ง มั่นคง อดทนต่อสิ่งที่ทำให้ไม่พอใจ ด้านปัญญาภาวนา: ฝึกทักษะให้มีการใช้ชีวิตในสังคมที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาได้ดี รูปแบบในการส่งเสริมประกอบด้วย 1) กิจกรรมขั้นพื้นฐานสำหรับเด็กที่ยังไม่เคยได้รับการอบรมเพื่อสร้างความคุ้นเคยและสร้างความประทับใจให้เด็กอยากกลับมาฝึกต่อ 2) กิจกรรมสำหรับเด็กที่เคยรับการอบรมแล้ว สำหรับเด็กที่ต้องการฝึกต่อในระดับที่สูงขึ้น 3) กิจกรรมสำหรับผู้ปกครองมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ช่วยกันหาวิธีแก้ปัญหาให้แก่เด็กๆ และครอบครัว นำไปปรับใช้กับชีวิตประจำวันให้มีคุณภาพชีวิตดียิ่งขึ้น วิธีดำเนินการ คือ 1) ศึกษาปัจจัยพื้นฐานของเด็ก 2) ปรับหลักสูตรให้สอดคล้องกับกลุ่มผู้เรียน 3) จัดโปรแกรมการฝึกอบรมให้มีความเหมาะสมกับอายุ จำนวนครั้งที่ได้รับการอบรม         4) สร้างเครือข่ายจิตอาสาบริการสังคมสำหรับการฝึกอบรมเด็ก 5) สำรวจความคิดเห็น              นำไปประเมินผลหลังการเข้าอบรม ระดมความคิดหาแนวทางแก้ไข 6) ผู้ปกครองควรนำความรู้ไปปรับใช้กับเด็กขณะอยู่ที่บ้าน และ 7) เด็กควรได้รับการอบรมอย่างต่อเนื่องในการพัฒนาตนเอง    และการพัฒนาชีวิตขั้นสูงที่ช่วยเหลือผู้อื่นต่อไปได้

ดาวน์โหลด