บทคัดย่อ

             วิทยานิพนธ์เรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทัศนคติต่อการถวายสังฆทานของชาวพุทธกลุ่มวัยรุ่น กรณีศึกษา วัดจรเข้ใหญ่ อำเภอบางเสาธง จังหวัดสมุทรปราการ กลุ่มตัวอย่างจำนวน ๙๖ คน สถิติที่ใช้ในการทำวิจัยประกอบด้วยสถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนสถิติที่ใช้ศึกษาวัตถุประสงค์การวิจัย ได้แก่ สถิติการแจกแจงแบบทีชนิดที่เป็นอิสระจากกัน (t-dependent) และสถิติการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม (Analysis of Covariance : ANOVA) ผลการศึกษาตามวัตถุประสงค์พบว่า

             กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีทัศนคติต่อการถวายสังฆทานโดยรวมอยู่ในระดับมากและทราบว่าก่อนถวายสังฆทานจำเป็นต้องรับศีลก่อนทุกครั้งผลการศึกษาครั้งนี้ยังพบว่ากลุ่มวัยรุ่นเพศหญิงมีทัศนคติต่อการถวายสังฆทานต่ำกว่าเพศชายและพบว่าผู้มีอายุระหว่าง ๑๖-๒๐ ปี มีทัศนคติที่สูงกว่าผู้มีอายุต่ำกว่า ๑๕ ปี และอายุ ๒๐ ปี ขึ้นไป สำหรับที่มีระดับการศึกษาในระดับมัธยมศึกษามีทัศนคติที่สูงกว่าผู้มีการศึกษาในระดับประถมศึกษา แต่ไม่พบว่ามีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๕

             ผลการศึกษาปัญหาอุปสรรคต่อการถวายสังฆทานพบว่า ส่วนใหญ่มีทัศนคติต่อการถวายสังฆทานว่าเป็นการทำบุญที่สามารถทำได้ง่ายที่สุด และพบว่าชาวพุทธกลุ่มวัยรุ่นชอบที่จะทำบุญโดยถวายสังฆทาน เพราะเชื่อว่าการถวายสังฆทานเป็นการทำบุญที่มีอานิสงส์มากที่สุด มีทัศนคติว่าการให้ทานควรจัดถวายแก่ภิกษุโดยไม่เจาะจงภิกษุผู้รับ ( =๓.๙๑) และเชื่อว่าการถวาย "สังฆทาน" ทำได้กับภิกษุจำนวนกี่รูปก็ได้ที่บรรพชาอุปสมบทในพระพุทธศาสนา

ดาวน์โหลด