บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ ๑) เพื่อศึกษาบทบาทพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน  อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ ๒) เพื่อเปรียบเทียบบทบาทพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และ ๓) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในแนวทางการพัฒนาชุมชนของพระสงฆ์ในชุมชน อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์

การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีแบบผสานวิธี (Mixed Methods Research) ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) โดยใช้วิธีการสำรวจ (Survey Research) จากกลุ่มตัวอย่างจำนวน ๓๗๔ คน และการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) จากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key Informants) จำนวน ๙ รูป/คน โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาประกอบบริบท

ผลการวิจัยพบว่า

๑) กลุ่มตัวอย่างมีความคิดเห็นของประชาชนต่อบทบาทพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = ๓.๘๗) เมื่อพิจารณารายด้านพบว่าด้านการจัดระเบียบสังคม ( = ๓.๙๔) ด้านการพัฒนาสังคม ( = ๓.๘๑) และด้านเศรษฐกิจ       ( = ๓.๘๗)

๒) ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของกลุ่มตัวอย่างที่มีต่อบทบาทพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า เพศ อาชีพ ต่างกัน มีความคิดเห็นต่อบทบาทพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชนอำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ ไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมติฐานการวิจัย ส่วนประชาชนที่มี อายุ ระดับศึกษา และรายได้ต่อเดือนแตกต่างกัน มีความคิดเห็นต่อบทบาทพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๕ จึงยอมรับสมมติฐาน

๓) สำหรับปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะเกี่ยวกับบทบาทของพระสงฆ์ในการพัฒนาสังคมยังมีไม่มากนัก  สาเหตุส่วนหนึ่งเพราะขาดการมีส่วนร่วมจากคนในชุมชนและสังคม การที่พระสงฆ์ไม่เข้าใจถึงแก่นของหลักพระธรรมวินัย ทำให้การเป็นผู้นำในการด้านจิตใจโดยเฉพาะการสร้างสังคมให้สงบสุขยังไม่ค่อยมีบทบาทเท่าที่ควร พระสงฆ์ยังขาดการเสียสละอย่างจริงจังในการยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือสังคม  ขาดการความคิดสร้างสรรค์ขาดการบูรณาการทางพุทธธรรมที่จะนำไปใช้ในการช่วยเหลือพัฒนาสังคม ขาดแคลนพระสงฆ์ที่จะนำพาชุมชนในวัดเพราะส่วนใหญ่ไม่มีใครคิดที่จะบวชนาน ทำให้การพัฒนาไม่เป็นไปอย่างต่อเนื่อง ทำให้ทรัพยากรต่างๆ ขาดความสมดุลในการดำเนินงาน ภาระการช่วยเหลือพัฒนาสังคมจึงตกอยู่ที่พระสงฆ์รูปใดรูปหนึ่ง จึงเป็นเรื่องยากพอสมควรที่ทำให้บทบาทพระสงฆ์ในการพัฒนาสังคมได้บรรลุเป้าหมาย สำหรับข้อเสนอแนะ พบว่า พระสงฆ์ควรสร้างความร่วมมือกับชุมชนและชาวบ้านให้มากกว่านี้  ควรมีการจัดตั้งกองทุนในแต่ละเขตการปกครองเพื่อช่วยสังคมชุมชน  พระสงฆ์ควรยึดหมั่นในหลักพระธรรมวินัยไม่ปฏิบัติตนให้สังคมติเตียน

ดาวน์โหลด