บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ เป็นการศึกษาแรงจูงใจของชาวพุทธไทยต่อการจาริกแสวงบุญ ณ สังเวชนียสถาน ๔ ตำบล มีวัตถุประสงค์ในการศึกษา ๓ ประการ คือ ๑) เพื่อศึกษาแรงจูงใจของชาวพุทธไทยต่อการจาริกแสวงบุญ ณ สังเวชนียสถาน ๔ ตำบล ๒) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบแรงจูงใจของชาวพุทธไทยต่อการจาริกแสวงบุญ ณ สังเวชนียสถาน ๔ ตำบล จำแนกตามเพศ อายุ ระดับการศึกษา ประสบการณ์การเดินทางไปแสวงบุญต่างประเทศ อาชีพ และรายได้ต่อเดือน ๓) เพื่อศึกษาความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของชาวพุทธไทยต่อการจาริกแสวงบุญ ณ สังเวชนียสถาน ๔ ตำบล โดยวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) กับกลุ่มตัวอย่างจำนวน ๔๐๐ คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ตัวแปรทางเดียว และเปรียบเทียบความแตกต่างค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ด้วย วิธี LSD
จากการวิจัยพบว่า
๑. ด้านระดับแรงจูงใจของชาวพุทธไทยต่อการจาริกแสวงบุญ ณ สังเวชนียสถาน ๔ ตำบล พบว่า ระดับแรงจูงใจภายนอกและภายใน โดยรวม อยู่ในระดับดีมาก (= ๔.๓๐) และ (= ๔.๓๙) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า แรงจูงใจภายนอกต่อ ลุมพินี สถานที่ประสูติ และแรงจูงใจภายในต่อ กุสินารา สถานที่ปรินิพพาน มีระดับแรงจูงใจอยู่ในระดับดีมากที่สุด
๒. ด้านเปรียบเทียบระดับแรงจูงใจชาวพุทธไทยต่อการจาริกแสวงบุญ ณ สังเวชนียสถาน ๔ ตำบล พบว่า ส่วนใหญ่เป็น เพศหญิง คิดเป็นร้อยละ ๖๓.๗๕ มีอายุระหว่าง ๔๑ – ๖๐ ปี คิดเป็นร้อยละ ๕๒.๒๕ การศึกษาระดับปริญญาตรี คิดเป็นร้อยละ ๕๖.๐๐ ประสบการณ์การเดินทางไปแสวงบุญต่างประเทศ ๑ – ๕ ครั้ง คิดเป็นร้อยละ ๔๙.๕๐ อาชีพธุรกิจส่วนตัว คิดเป็นร้อยละ ๒๗.๗๕ และมีรายได้ต่อเดือนมากกว่า ๒๕,๐๐๐ บาท คิดเป็นร้อยละ ๔๓.๐๐
๓. ด้านความคิดเห็น และข้อเสนอแนะของผู้จาริกบุญ พบว่า ชาวพุทธไทยมีความคิดเห็นว่า การจาริกแสวงบุญนี้ ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของตนที่ต้องการพิสูจน์ด้วยตาของตนเองว่าพระพุทธเจ้ามีจริง ได้ยินเรื่องราวของพระพุทธเจ้า ทำให้ต้องการเดินทาง และเชื่อว่าตายแล้วไม่ตกนรกเมื่อได้มาสังเวชนียสถาน สำหรับข้อเสนอแนะ ต้องการให้การเดินทางสั้นกว่านี้ เนื่องจากเหน็ดเหนื่อยเกินไป ต้องการให้พระธรรมวิทยากร ร่วมเดินทางตลอดการเดินทาง และไม่ต้องการให้ส่งเสียงดังบริเวณสังเวชนียสถาน
๔. การจาริกแสวงบุญ ณ สังเวชนียสถาน ๔ ตำบล ของชาวพุทธไทย เกิดจากความเชื่อและความศรัทธาในพระพุทธเจ้า จนเกิดเป็นแรงจูงใจ ให้ต้องการเดินทางไปยังสังเวชนียสถาน ๔ ตำบล เพื่อแสดงความเคารพ และถวายสักการบูชา ณ สถานที่ประสูติ ตรัสรู้ ปฐมเทศนา และปรินิพพาน ซึ่งเป็นสังเวชนียสถานสำคัญในพระไตรปิฎก ตามพุทธวจนะ เพื่อพุทธานุสสติ ธรรมานุสสติ และสังฆานุสสติ
๕. อานิสงส์ที่ได้จากการจาริกแสวงบุญ ณ สังเวชนียสถาน ๔ ตำบล ได้แก่ คุณค่าต่อบุคคล คือ ความไม่ประมาท คุณค่าทางสังคม คือ เพิ่มศักยภาพของชาวพุทธไทย ในการสืบทอด พระสัทธรรม เพื่อทำนุบำรุงให้พระศาสนามั่นคงสืบไป การจาริกบุญ ถือว่าเป็นการกระทำความดี ผลบุญเกิดขึ้นครบทั้ง ๓ ด้าน คือ ทางกายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม อันประกอบด้วยกุศลเจตนา คือ ทานมัย บุญเกิดจากการให้ทาน ศีลมัย บุญเกิดจากการถือศีล และภาวนามัย บุญเกิดจากการเจริญภาวนา ซึ่งเป็นอานิสงส์นำสู่สุคติโลกสวรรค์และเข้าสู่นิพพานได้ ในโลกนี้และโลกหน้า
ดาวน์โหลด
|