บทคัดย่อ

                          วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ คือ (๑) เพื่อศึกษาสภาพทั่วไปของชุมชนเกษตรกรรมอินทรีย์ในพื้นที่ภาคกลางตอนบน  (๒) เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตชุมชนเกษตรกรรมอินทรีย์ตามแนวพุทธธรรม (๓) เพื่อเสนอแนวทางพัฒนาคุณภาพชีวิตชุมชนเกษตรกรรมอินทรีย์ตามแนวพุทธธรรมเพื่อชุมชนที่ยั่งยืนในพื้นที่ภาคกลางตอนบน วิทยานิพนธ์นี้ใช้วิธีการศึกษาเชิงคุณภาพ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการพรรณนา

                 ผลการวิจัยพบว่า สภาพทั่วไปของชุมชนเกษตรกรรมอินทรีย์ภาคกลาง เดิมเกษตรกรในชุมชนภาคกลางประกอบอาชีพการเกษตรโดยใช้สารเคมี ทำให้เกิดปัญหาด้านสุขภาพ และภาวะหนี้สิน เพราะต้องลงทุนมาก แต่หลังจากได้เปลี่ยนการใช้ปุ๋ยอินทรีย์ คุณภาพชีวิตของเกษตรกรดีขึ้น ภาวะหนี้สินลดน้อยลง

                 คุณภาพชีวิตของเกษตรกร หลังจากเลิกใช้สารเคมีได้เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น หลักธรรมที่เกษตรกรนำมาใช้คือ ความรู้จักประมาณ โภชเนมัตตัญญุตา ภาวนา ๔ และอริยมรรคมี  องค์ ๘

                 แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตเกษตรกรตามแนวพุทธธรรม ควรประกอบด้วยแนวทางการสร้างความร่วมมือแบบบูรณาการ กล่าวคือ วัด หน่วยราชการ และชุมชน จะต้องร่วมมือกันในการดำเนินการ และควรส่งเสริมให้เกษตรกรมีความรู้ความเข้าใจในการประกอบเกษตรกรรมแบบอินทรีย์อย่างยั่งยืน

ดาวน์โหลด