การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ ๑) เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นของชาวไทยรามัญที่มีต่อบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญในจังหวัดสมุทรสาคร ๒) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของชาวไทยรามัญที่มีต่อบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญในจังหวัดสมุทรสาคร จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล ๓) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะ ในความคิดเห็นของชาวไทยรามัญที่มีต่อบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญในจังหวัดสมุทรสาคร ดำเนินวิธีการวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed Method Research) ประกอบด้วย ๑) การวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) ซึ่งเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม (Questionnaire) ซึ่งศึกษาจากกลุ่มตัวอย่างของประชาชนชาวไทยรามัญ ในจังหวัดสมุทรสาครจำนวน ๓๒๐ คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามแบ่งเป็น ๓ ตอน คือ ตอนที่ ๑ เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม ตอนที่ ๒ เป็นแบบสอบเกี่ยวกับความคิดเห็นของชาวไทยรามัญที่มีต่อบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญในจังหวัดสมุทรสาคร ตอนที่ ๓ เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะเกี่ยวกับบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญในจังหวัดสมุทรสาคร วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าที (t-test) และการทดสอบค่าเอฟ (F-test) โดยใช้วิธีการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One Way ANOVA) ทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ด้วยวิธี LSD (Least Significant Difference) ๒) การวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยการเก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์ ๕ ท่านที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า
๑. ระดับความคิดเห็นของชาวไทยรามัญที่มีต่อบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญในจังหวัดสมุทรสาคร พบว่า ประชาชนมีความคิดเห็นเกี่ยวกับบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก
๒. การวิเคราะห์เปรียบเทียบความคิดเห็นของชาวไทยรามัญที่มีต่อบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญในจังหวัดสมุทรสาคร โดยจำแนกตามสถานภาพส่วนบุคคล โดยภาพรวม ประชาชนชาวไทยรามัญที่มี เพศ สถานภาพ วุฒิการศึกษา อาชีพ ที่ต่างกัน มีความคิดเห็นต่อบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญในจังหวัดสมุทรสาคร ไม่แตกต่างกัน ซึ่งปฏิเสธสมมติฐานที่ตั้งไว้ ส่วนประชาชนชาวไทยรามัญที่มี อายุ รายได้ ต่างกัน มีความคิดเห็นต่อบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญในจังหวัดสมุทรสาคร ที่ต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๕ ซึ่งยอมรับสมมติฐานที่ตั้งไว้
๓. ปัญหาเกี่ยวกับบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญในจังหวัดสมุทรสาคร คือ ควรส่งเสริมให้มีการใช้ภาษามอญในการสื่อสารชีวิตประจำวัน ไม่ค่อยมีคนไทยชาวรามัญ ได้ใช้งานมาก และพระสงฆ์ไม่ค่อยมีบทบาทหรือส่วนร่วมในการส่งเสริมวิถีชีวิตความเป็นอยู่แบบไทยรามัญ
ผลการสัมภาษณ์ พบว่า พระสงฆ์มีความสำคัญเกี่ยวกับบทบาทพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมของชาวไทยรามัญ ซึ่งพระสงฆ์เป็นต้นแบบในการอนุรักษ์ภาษา ขนบธรรมเนียม ประเพณีและวัฒนธรรม ความเชื่อเกี่ยวกับศาสนา และวิถีชีวิตความเป็นอยู่
ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับบทบาทของพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทยรามัญในจังหวัดสมุทรสาคร คือ ควรส่งเสริมให้มีการใช้ภาษามอญให้แก่คนไทยชาวรามัญ และพระสงฆ์ควรมีบทบาทหรือส่วนร่วมในการส่งเสริมวิถีชีวิตความเป็นอยู่แบบไทย-รามัญ
|