งานการวิจัยมีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ คือ   เพื่อศึกษาอุโบสถศีลในพระพุทธศาสนาเถรวาท   เพื่อศึกษาวิธีการรักษาอุโบสถศีลของชาวพุทธบ้านโนนเมือง  และเพื่อวิเคราะห์ผลของการรักษาอุโบสถศีลที่นำไปพัฒนาคุณภาพชีวิต  เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ     โดยศึกษาภาคสนาม  (Field work) นำบทสัมภาษณ์มาวิเคราะห์ประกอบวิทยานิพนธ์ให้สมบูรณ์

            ผลการวิจัยพบว่า  อุโบสถศีล  เป็นการสมาทานข้อวัตรปฏิบัติในวันอุโบสถ  คือวันพระในวันข้างขึ้น - ข้างแรม ๘,๑๔,๑๕ ค่ำ   ศีล ๘ ที่รักษาในวันอุโบสถ เรียกว่า อุโบสถศีล  ส่วนศีล ๘ ที่รักษาในวันปกติเรียกว่า ศีล ๘ หรืออัฏฐศีล อุโบสถศีลมีความสำคัญมากในฐานเป็นเครื่องมือกำจัดกิเลสอย่างหยาบ  เพราะเป็นศีลที่พุทธศาสนิกชนควรรักษาในวันพระนับเวลาวันหนึ่งและคืนหนึ่ง  เป็นการประพฤติพรหมจรรย์พักชีวิตตามปกติไว้ชั่วคราวมาดำเนินชีวิตในทางธรรม  เพื่อเสริมสร้างมนุษย์ให้บรรลุจุดหมายสูงสุดของพระพุทธศาสนา ตลอดจนเสริมสร้างสังคมให้สงบสุข

                การรักษาอุโบสถศีลของชาวบ้านโนนเมือง ส่วนใหญ่ยังขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการรักษาอุโบสถศีล อันเป็นศีลที่พิเศษของฆราวาสผู้ครองเรือน ทั้งในเรื่องของวันที่กำหนดให้เป็นวันอุโบสถ และข้อวัตรปฏิบัติที่ละเอียดอ่อน ในปัจจุบันอุบาสกอุบาสิกานิยมมารักษาอุโบสถศีลที่วัดมากกว่าการรักษาที่บ้าน  เพราะการมาที่วัดทำให้ผู้รักษาศีลได้ทำบุญด้วย  มีการให้ทาน ฟังธรรม  และปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐานได้ดีกว่าทำที่บ้าน  อันเป็นการบำเพ็ญบุญกิริยาวัตถุตามหลักไตรสิกขา  คือ ศีล สมาธิ ปัญญา  เพื่อให้ได้รับอานิสงส์จากการปฏิบัติอย่างสูงสุด

                 ส่วนผลของการรักษาอุโบสถศีลที่นำไปพัฒนาคุณภาพชีวิตนั้น อุบาสกอุบาสิกาชาวบ้านโนนเมืองมีสุขภาพทางกายที่แข็งแรง  ช่วยลดค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับเครื่องดื่มและการแต่งตัวหยุดการทำงานที่รับผิดชอบไว้ชั่วคราว  ทั้งยังส่งผลดีต่อสุขภาพจิตเป็นการฝึกสติให้รู้เท่าทันความคิด  และภาคภูมิใจที่ได้ทำในสิ่งดีงาม  มีกำลังใจในการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ  ทำให้ครอบครัวมีความสุข  เพราะการรักษาอุโบสถศีลเป็นการปฏิบัติเพื่อกำจัดกิเลสกาม  นอกจากนี้ยังเกิดประโยชน์ต่อชาติบ้านเมืองและเศรษฐกิจอีกด้วย

ดาวน์โหลด