วิทยานิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อรวบรวมบทผญาที่เกี่ยวกับเรื่องบุญ - บาป ที่สอดคล้องกับหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา เพื่อเป็นการศึกษาวรรณกรรมอีสานในแง่ของ ความเชื่อโดยรวมข้อมูลจากแหล่งต่างๆ การศึกษาได้ใช้วิธีการเก็บรวบรวมข้อมุลจากหนังสือ เอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้องและข้อมูลมุขปาฐะ

     สังคมคนโบราณอาศัยคำสอนของพระพุทธศาสนาเป็นที่ยึดเหนี่ยว จิตใจ เป็นข้อวัตรปฏิบัติของพุทธศาสนิกชน ให้อยู่ในกรอบปนะเพณีที่ดีงาม คนอีสานที่เรียนหรือเข้าใจหลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนาและมีความสามารถในการถ่ายทอดเป็นคำผญาได้ ก็นำคำสั่งสอนนั้นมาผูกเป็นผญา ใช้อบรมสั่งสอนกุลบุตรกุลธิดา เป็นการถ่ายทอดจากปากต่อปาก จดจำเล่าขานกันมาหรือมีผู้นิยมเรียกกันในเวลาต่อมาว่า "วรรณกรรมมุขปาฐะ"  

     ชาวอีสานได้ผ่านกระบวนการสร้างบ้านเป็นเมืองมาเป็นเวลาช้านาน มีอารยธรรม มีขนบธรรมเนียม ประเพณี เป็นของตนเอง และรับเอาวัฒนธรรม อารยธรรมจากภายนอกมาประยุกต์เข้ากับของตนเองอยู่ตลอดเวลา จนมีความเชื่อ ความคิด และรูปแบบการดำเนินชีวิตที่มีลักาณะเฉพาะตัว ในการศึกษา ผู้วิจัยได้แบ่งเนื้อหาออกเป็น ๕ บท ประเด็นสำคัญอยู่ในบทที่ ๓ และบทที่ ๔ โดยบทที่ ๓ ว่าด้วยบทผญาและภาคขยายความ อ่านต่อฉบับเต็ม
Download : 254416.pdf