บทคัดย่อ
สารนิพนธ์เล่มนี้ มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย ๒ ประการ คือ ๑) เพื่อศึกษามลทินในพระพุทธศาสนาเถรวาท ๒) เพื่อศึกษาวิเคราะห์การกำจัดมลทินและอานิสงส์ที่ปราศจากมลทินในพระพุทธศาสนาเถรวาท ซึ่งเป็นการศึกษาเชิงคุณภาพ โดยเน้นการศึกษาในเชิงเอกสารโดยทำการรวบรวมข้อมูลจากพระไตรปิฎก อรรถกถา เอกสารที่เกี่ยวข้อง เก็บนำมาวิเคราะห์ สงเคราะห์ อธิบายในเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า มลทินในพระสุตตันปิฎก หมายถึงความไม่บริสุทธิ์ ความเศร้าหมอง ความขุ่นมัว ความสูญสิ้น พระวินัยปิฎก หมายถึงการล่วงละเมิดสิกขาบทที่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติไว้แล้ว, พระอภิธรรมปิฎก หมายถึงลักษณะของจิตใจที่เป็นไปตามอำนาจของกิเลส มลทินมี ๒ ประเภท คือ มลทินภายนอกและภายใน โทษของมลทิน คือทำให้จิตใจเกิดความเศร้าหมอง ขุ่นมัว สูญสิ้นและเป็นทุกข์ สิ่งที่ทำให้เกิดมลทิน เช่น ความโกรธ ความเกลียด ความอิจฉา ความริษยา ความขี้เกียจ ความมักอวด ความมายา ความมักมากและความเห็นผิด เป้าหมายของการกำจัดมลทิน เพื่อให้มีความสุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
ส่วนวิธีการกำจัดมลทินให้ปฏิบัติตามหลักของอริยมรรคมีองค์ ๘ หลักโอวาทปาฏิโมกข์ หลักสมบัติแห่งความดี หลักธรรมแห่งความดี เพื่อให้ชีวิตดำเนินไปด้วยดี มีสติปัญญา
จากการศึกษาวิเคราะห์พบว่า การกำจัดมลทินทำให้ได้รับอานิสงส์ คือ ทำให้มีชีวิตได้อยู่ใกล้พระธรรม ทำให้ไม่ตายจากความดี ทำให้พ้นจากความทุกข์ เมื่อตายจากโลกนี้ย้อมได้ไปเกิดในสุคติที่ดีและได้อานิสงส์สูงสุด คือ ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏสงสารอีก
ดาวน์โหลด |