บทคัดย่อ

                      การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการบริหารโครงงานคุณธรรม และเปรียบเทียบการบริหารโครงงานคุณธรรมเฉลิมพระเกียรติ ตามหลักสัปปุริสธรรม ๗ ของโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสมุทรปราการเขต ๒ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ผู้บริหารสถานศึกษาและครู จำนวน๒๐๒คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม
มาตราส่วนประมาณค่า สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
t-test และOne-Way ANOVA โดยกำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๕        

                      ผลการวิจัยพบว่า

๑. การบริหารโครงงานคุณธรรมเฉลิมพระเกียรติ ตามหลักสัปปุริสธรรม ๗โดย
ภาพรวมอยู่ในระดับมากและเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า อยู่ในระดับมากทุกด้านเรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อยได้ดังนี้ ด้านการบริหารจัดการ ด้านการบริหารวัสดุและสิ่งของ           ด้านการบริหารเงิน ด้านการบริหารคน

๒. เปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหารและครู เกี่ยวกับการบริหารโครงงานคุณธรรมเฉลิมพระเกียรติ ตามหลักสัปปุริสธรรม ๗ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ พบว่า
ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๕  

๓. เปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหารและครู เกี่ยวกับการบริหารโครงงานคุณธรรมเฉลิมพระเกียรติ ตามหลักสัปปุริสธรรม ๗ เมื่อจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคลได้แก่ ตำแหน่ง อายุ ระดับการศึกษา ประสบการณ์ และความรับผิดชอบการดำเนินงาน พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๕

ดาวน์โหลด