บทคัดย่อ
วิทยานิพนธ์นี้มีจุดประสงค์ที่ศึกษาวิเคราะห์ปรัชญาจารวากที่มีอิทธิพลต่อคนในสังคมทุกยุคทุกสมัย ตั้งแต่อดีตจนถึงในปัจจุบันกาล ปรัชญาจารวากเป็นปรัชญาที่สอนให้คนทำลายคุณธรรม ศีลธรรม จริยธรรม จารีตประเพณีที่ดีงามในสังคม แต่ส่วนลึกของแนวคิดปรัชญานี้ยังมีปรากฏอยู่ในสังคมปัจจุบัน
การศึกษาวิเคราะห์ ผู้วิจัยได้แบ่งเนื้อหาของงานวิจัยออกเป็น ๕ บท ซึ่งในแต่ละบทได้อธิบายถึงสารัตถะที่ต้องการศึกษา ดังต่อไปนี้
บทที่ ๑ กล่าวถึงความสำคัญและความเป็นมาของปัญหาที่จะต้องนำมาศึกษา
บทที่ ๒ กล่าวถึงแนวคิดทางปรัชญาที่มีอิทธิพลต่อปรัชญาจารวาก ประกอบด้วยกลุ่มอาสติกะ กลุ่มนาสติกะ แนวคิดปรัชญาของลัทธิครูทั้ง ๖ สำนัก แนวคิดพุทธปรัชญาเถรวาท และแนวคิดของปรัชญาเชน
บทที่ ๓ กล่าวถึงแนวคิดทางอภิปรัชญา แนวคิดทางญาณวิทยา และแนวคิดทางจริยศาสตร์ในปรัชญาจารวาก
บทที่ ๔ กล่าวถึงการวิเคราะห์แนวคิดปรัชญาจารวาก ประกอบด้วยวิเคราะห์แนวคิดอภิปรัชญา ญาณวิทยา จริยศาสตร์ วิเคราะห์อิทธิพลแนวคิดปรัชญาจารวากในสังคมที่มีต่อระบบทุนนิยม บริโภคนิยม สุขนิยมและผลกระทบ
บทที่ ๕ กล่าวถึงบทสรุปที่ได้ศึกษาวิเคราะห์มาทั้งหมดพร้อมทั้งข้อเสนอแนะในการนำปัญหาที่ยังไม่ได้ศึกษาไปค้นคว้าต่อไป
ผลจากการศึกษาวิเคราะห์มาทั้งหมด ผู้วิจัยได้พบข้อสรุปอันเกี่ยวกับแนวคิดปรัชญาจารวากได้ดังต่อไปนี้
๑. ปรัชญาจารวากเป็นปรัชญาที่ยึดมั่นในวัตถุนิยม ปฏิเสธความเชื่อคัมภีร์พระเวทและลัทธิพิธีกรรมของพราหมณ์ มุ่งสอนให้คนแสวงหาแต่วัตถุ ให้แสวงหาแต่ความสุขสบายทางวัตถุ เพราะมีความเชื่อว่าคนเกิดมาชาติเดียว ตายแล้วสูญ ไม่มีการกลับมาเกิดอีก ไม่มีโลกหน้า ไม่มีนรก ไม่มีสวรรค์ ไม่มีความดี มีแต่ปัจจุบันเท่านั้น
๒. ปรัชญาจารวากมีแนวคิดว่าความจริงจะต้องพิสูจน์ได้ทางประสาทสัมผัสเท่านั้น ปฏิเสธความจริงที่ไม่ผ่านทางประสาทสัมผัส ปฏิเสธความเชื่อในคำสอนทุกระบบ ในวิถีแห่งการดำเนินชีวิต ปรัชญาจารวากสอนให้แสวงหาความสุขสำราญ โดยเฉพาะความสุขทางกายให้เต็มที่ขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ เพราะชีวิตมีจุดหมายคือมีความสุขในทางวัตถุในปัจจุบันนี้เท่านั้น แนวความคิดนี้เป็นคำสอนที่ทำลายศีลธรรมอันเป็นแบบปฏิบัติที่ดีงามในสังคม ทั้งยังจะสร้างปัญหาใหม่ให้เกิดขึ้นแก่สังคม
๓. อิทธิพลแนวคิดในลัทธินี้ที่เชื่อว่ามีชาตินี้ชาติเดียว ตายแล้วสูญ ได้มีปรากฏอยู่ในสัญชาตญาณของคนในสังคมปัจจุบัน ถึงจะไม่มีความเชื่อในคำสอนของลัทธินี้ทั้งหมด แต่ความคิดนี้เกิดขึ้นมาโดยที่ไม่มีใครรู้แต่เกิดอยู่ในตัวตน จึงทำให้หาแต่ความสุขทางวัตถุเพื่อให้ตนได้มีความสุขเหนือกว่าผู้อื่น ดังนั้น ทุนนิยม บริโภคนิยม เกิดความโลภในความสุข ความสบาย จึงตกเป็นทาสของวัตถุโดยไม่รู้ตัว ซึ่งความสุขประเภทนี้เป็นความสุขชั้นโลกิยะ จึงไม่ต่างไปจากความสุขของสัตว์ทั้งหลายทั่วๆ ไปที่พึงมีได้
ดาวน์โหลด |