วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ คือ ๑) เพื่อศึกษาสภาพการจัดการศึกษาด้านศาสนศึกษาของคณะสงฆ์ในเขตจังหวัดสุรินทร์ ๒) เพื่อศึกษาแนวทางการส่งเสริมการศึกษาด้านศาสนศึกษาของพระธรรมโมลี (ทองอยู่ าณวิสุทฺโธ) และ ๓) เพื่อศึกษาผลสำเร็จของแนวทางในการส่งเสริมการศึกษาด้านศาสนศึกษาของพระธรรมโมลี (ทองอยู่ าณวิสุทฺโธ)
ผลจากการวิจัยพบว่า การจัดการศึกษาด้านศาสนศึกษาของคณะสงฆ์จังหวัดสุรินทร์ เป็นส่วนหนึ่งในการปกครองของคณะสงฆ์ไทย ได้จัดการศึกษาให้พระภิกษุ-สามเณร และประชาชนทั่วไป ประกอบด้วย ๑) พระปริยัติธรรมแผนกธรรม ๒) พระปริยัติธรรมแผนกบาลี ๓) พระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา และ ๔) ระดับอุดมศึกษา ซึ่งเป็นการจัดการศึกษาเพื่อให้บุตร-ธิดาของชาวจังหวัดสุรินทร์และจังหวัดใกล้เคียง มีโอกาสในการศึกษา
พระธรรมโมลี (ทองอยู่ าณวิสุทฺโธ) ได้มองเห็นประโยชน์ของการศึกษา จึงได้มีนโยบายในการพัฒนาการศึกษา โดยพระภิกษุสามเณรในวัด จะต้องศึกษาเล่าเรียนนักธรรมหรือบาลี ส่งเสริมให้พระสังฆาธิการได้รับการศึกษา เพื่อให้ท่านเหล่านั้นได้นำความรู้และประสบการณ์ที่มีนั้นมาปฏิบัติสนองงานกิจการคณะสงฆ์ได้อย่างถูกต้อง และให้มีโอกาสได้ดำรงตำแหน่งในระดับเจ้าอาวาส ระดับตำบล ระดับอำเภอ และจังหวัด
ผลสำเร็จของแนวทางในการส่งเสริมการศึกษาด้านศาสนศึกษานั้น ส่งผลให้พระภิกษุสามเณรได้รับความรู้จากการศึกษา สามารถพัฒนาคุณภาพชีวิตของตนเองอย่างสมบูรณ์ ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงด้านความเชื่อ ทัศนคติ ความคิด พฤติกรรมในเชิงลบเป็นไปในเชิงบวก พระสังฆาธิการได้มีโอกาสพัฒนาตนเองในการศึกษาในระดับที่สูงขึ้น มีบุคลากรทางพระพุทธศาสนาที่มีคุณภาพ จนสามารถนำหลักธรรมไปเผยแผ่อย่างกว้างขวาง อันเป็นการประดิษฐานพระพุทธศาสนาให้อยู่คู่กับสังคมตลอดไป
ดาวน์โหลด |