บทคัดย่อ

                        การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ ๑) เพื่อศึกษาความคิดเห็นของนักศึกษาที่มีต่อกระบวนการจัดการเรียนรู้ของอาจารย์ผู้สอนรายวิชาจริยธรรมเพื่อการดำเนินชีวิต  มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร  ๒) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาการเรียนรู้วิชาจริยธรรมเพื่อการดำเนินชีวิตเป็นการวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณผลการวิจัยพบว่า

                        ด้านความคิดเห็นต่อการจัดการเรียนรู้พบว่านักศึกษาที่ได้รับความรู้ มีความคิดเห็นต่อวิธีการจัดการเรียนรู้ของอาจารย์ผู้สอนอยู่ในระดับมาก และถ้าพิจารณารายด้านพบว่า มีความคิดเห็นมากที่สุดในด้านโครงการฝึกปฏิบัติธรรมในศาสนสถาน ภายในจังหวัดสกลนคร และโครงการทำบำเพ็ญกุศลในศาสนสถานภายในจังหวัดสกลนคร (ค่าเฉลี่ย ๕) นอกจากนี้ยังมีความคิดเห็นในระดับมากอันดับแรกคือ รูปแบบการสอนโดยเน้นผู้เรียนให้มีส่วนร่วมในการจัดการเรียนการสอน ค่าเฉลี่ย ๔.๙๙ รองลงมาคือ รูปแบบการสอนแบบบรรยายเกี่ยวกับเบญจศีล ค่าเฉลี่ย ๔.๙๓ และ ความสามารถในการจัดการเรียนการสอน มีลำดับความสัมพันธ์กับเบญจศีลที่สอดคล้องต่อเนื่อง ค่าเฉลี่ย ๔.๙๐ ตามลำดับ

                        ความรู้ความเข้าใจของนักศึกษาที่มีต่อหลักเบญจศีล ที่มีการตอบได้ความหมายที่ใกล้เคียงกัน และการนำไปใช้ในชีวิตประจำวันนักศึกษามีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับความหมายของคำว่าเบญจศีล สูงถึงร้อยละ ๓๘.๒๗ โดยมีความเข้าใจว่าเบญจศีล หรือ ศีล ๕ แปลว่า ปกติ หมายถึงความเป็นปกติเป็นหลักธรรมที่ทำให้คนเป็นที่น่าเคารพนับถือ แบ่งออกเป็น ๕ ข้อ คือ ห้ามฆ่าสัตว์ ห้ามลักทรัพย์ ห้ามประพฤติผิดในกาม ห้ามพูดโกหก และห้ามดื่มของมึนเมาร้อยละ ๑๓.๗๘เข้าใจความหมายของศีล ว่า ศีล ๕ คือ ข้อปฏิบัติของชาวพุทธขั้นพื้นฐานอันเป็นระเบียบแบบแผนเพื่อฝึกหัด กาย วาจา ให้เกิดความเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ และร้อยละ ๑๒.๗๖ ตามลำดับ

                        ความสำคัญของเบญจศีล  เบญจศีล มีความสำคัญต่อการดำเนินชีวิตมนุษย์ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ไม่ลักขโมยของคนอื่น ไม่ผิดลูกผิดเมียใครเขา และการไม่เสพของมึนเมา ถ้ายึดตามหลักเบญจศีลจะทำให้ชีวิตของคนเรามีแต่ความสุข ความเจริญ คิดเป็นร้อยละ ๖๑.๒๒ และ เบญจศีลมีความสำคัญต่อชาวพุทธทุกคน ซึ่งศีลนั้นเป็นข้อปฏิบัติขั้นพื้นฐานอันเป็นระเบียบแบบแผนเพื่อฝึกหัดกาย วาจา ให้เกิดความเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ ร้อยละ ๓๘.๗๘

                        การนำหลักเบญจศีลไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันของนักศึกษาสามารถสรุปได้ดังนี้ คือ การถือศีล ๕ ได้ครบทุกข้อเป็นสิ่งที่ดี แต่ส่วนใหญ่จะรักษา ข้อที่ ๑ ไม่ค่อยได้ เพราะการฆ่าสัตว์เพื่อนำมาเป็นอาหารนั้นเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิตมนุษย์ แต่ถ้ามีศีลแล้วคนส่วนใหญ่ก็จะเกรงกลัวต่อบาป ไม่ฆ่าสัตว์ที่มีคุณต่อมนุษย์ เช่น ควาย ช้าง เป็นต้น ไม่ลักขโมยสิ่งของคนอื่น ไม่สร้างความเดือนร้อนให้คนอื่น การเข้าวัดปฏิบัติธรรม บำเพ็ญกุศลเพื่อมวลมนุษย์ ดังนั้น เบญจศีลจะมีประโยชน์มากต่อผู้ที่ถือปฏิบัติได้ย่อมส่งผลดีต่อสังคมประเทศชาติ และมวลมนุษย์ทุกคน คิดเป็นร้อยละ ๑๐๐  สรุปได้ว่ากระบวนการจัดการเรียนการสอนของอาจารย์ผู้สอนสามารถปลูกฝังหลักเบญจศีลให้แก่นักศึกษาได้อยู่ในระดับมาก

 ดาวน์โหลด