บทคัดย่อ

      วิทยานิพนธ์นี้ เป็นการศึกษาคำสอนวิปัสสนาภาวนา : เฉพาะกรณีคำสอนของ            พระราชปริยัตยากร (บุญเรือง สารโท) มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาหลักปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา          ที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท และเพื่อศึกษาหลักคำสอนวิปัสสนาภาวนา เฉพาะกรณีของพระราชปริยัตยากร (บุญเรือง สารโท) โดยวิธีเก็บข้อมูลจากพระไตรปิฎก อรรถกถา ฎีกา และ คัมภีร์ปกรณ์วิเสสวิสุทธิมรรคที่เกี่ยวข้อง เรียบเรียงบรรยายตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญ

                      ผลการวิจัยพบว่า การเจริญสติตามแนวทางมหาสติปัฏฐานสูตร เป็นหลักการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา ที่พระพุทธองค์ทรงมีวัตถุประสงค์ เพื่อให้พุทธบริษัท ๔ ได้ประพฤติปฏิบัติตามหลักคำสอนที่เป็นวิปัสสนาธุระ หรืองานทางจิต โดยมุ่งผลของการเจริญสติ เป็นการปฏิบัติธรรมขั้นสูงสุดของพระพุทธศาสนา เป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา เป็นการปฏิบัติเพื่อให้พ้นจากกิเลสและกองทุกข์ ถึงสันติสุขอย่างแท้จริง ก็มีอยู่เพียงทางเดียวเท่านั้น เพราะว่ามหาสติปัฏฐานนี้ เป็นทางสายเอก เป็นทางสายเดียว ที่จะนำเวไนยสัตว์ ให้สามารถหลุดพ้นจากอุปกิเลสเครื่องเศร้าหมองของใจได้  ทั้งนี้ผู้เจริญสติพึงมีสติกำหนดระลึกรู้อยู่ใน กาย  เวทนา จิต  และธรรม

                      การสอนวิปัสสนาภาวนาของพระราชปริยัตยากร เป็นวิธีการสอนวิปัสสนาภาวนา   ตามหลักสติปัฏฐาน ๔ อันมีกาย เวทนา จิต และธรรมซึ่งสอดคล้องกับพระไตรปิฎกและอรรถกถา  เป็นการกำนดแบบพองหนอ – ยุบหนอ ท่าเดิน ๖ ระยะ  มีการสอบอารมณ์โยคีผู้ปฏิบัติ อันเป็นเหตุเป็นปัจจัยเกื้อกูล สนับสนุนต่อการบรรลุธรรมได้ โดยมีวิธีการสอนวิปัสสนาภาวนา ตามหลัก       สติปัฏฐาน ๔ เป็นที่ยอมรับนับถือของนักปราชญ์ และพุทธบริษัท ทั้งในประเทศ และต่างประเทศ

ดาวน์โหลด