คำว่า  “บูชา”  นี้  โดยมากมักเข้าใจกันแต่เพียงว่า  การนำดอกไม้ธูปเทียนมาปักที่หน้าพระเท่านั้น  การเข้าใจอย่างนั้นก็เป็นการถูกต้องอยู่บ้าง  แต่ถูกไม่หมดทีเดียว  เพราะคำว่าบูชา  ตามความหมายของมงคลข้อนี้  หมายถึงการปฏิบัติ  ๓  อย่าง   คือ  ปัคคัณหะ  ยกย่อง  ๑  สักการะบูชาด้วยสิ่งของ  ๑  สัมมานะ  นับถือ  ๑  ปัคคัณหะสักการะและสัมมนาะทั้ง ๓  อย่างนี้  เป็นลักษณะของการบูชา  ปัคคัณหะ  แปลว่า  ยกย่อง  ได้แก่การเชิดชู  เทิดทูน  สนับสนุน  เราเชิดชูสนับสนุนใคร  ก็หมายความว่าเราบูชาคนนั้น  เช่นในการเลือกคน  จะเป็นการเลือกผู้แทน    เลือกหัวหน้า หรือเลือกประธาน  หรือเลือกกรรมการ  ซึ่งเป็นลักษณะของการยกย่อง  เป็นลักษณะหนึ่งของการบูชาเหมือนกัน  เพราะการเลือกนั้นแสดงว่า  ผู้เลือกเห็นดีเห็นชอบ     เทอดทูนเขา  บูชาอย่างนี้เป็นการบูชาแบบปัคคัณหะ  คือ  บูชาด้วยการยกย่อง  สักการะ  บูชาด้วยเครื่องสักการะ  คือหมายถึงบูชาด้วยการแสดงออกมาภายนอก  ประกอบด้วยอุปกรณ์บางอย่าง  เช่น  ธูป  เทียน  ดอกไม้  และอื่น ๆ  ตามความนิยม  ของที่ใช้ประกอบในการบูชาเหล่านี้  รวมเรียกว่า  “เครื่องสักการะ”  คำว่า  “สักการะ”  แปลว่า  เครื่องประกอบพิธีการ  สัมมานะ  แปลว่า  นับถือ  คือยอมรับนับถือ  หมายถึง  ถือเอาเป็นคติเป็นแบบอย่าง  เป็นลักษณะของการบูชาอย่างหนึ่ง